Τρίτη 29 Μαρτίου 2011

ΑΝΕΚΔΟΤΑ ΣΤΑ ΠΟΝΤΙΑΚΑ

Οι εβραίοι ‘ς σην Τραπεζούνταν

’Σ σην Τραπεζούνταν εβραίοι ’κ’ έσαν. Έναν καιρόν τη Πόλ’ς οι εβραίοι είπαν:
«Ντο ανθρώπ’ είναι οι Τραπεζουνταίοι κι απέσ’ ατουν είνας εβραίος ’κ’ επόρεσεν να στέκ’;»
Εχώρτσαν δυ’ νομάτς να πάγ’νε τερούνε και φέρ’ν ατ’ς χαπάρα. Αρ’ έρθανε ’ς σην Τραπεζούνταν
κι άμον το εξέβανε ’ς ση σκάλαν απάν’, εσίμωσαν έναν μωρόν παιδίν π’ επούλ’νεν με την ταβλάν
κρεμαγμένον ας σην γούλαν αθε, ψιλικά.

Ντό θα παίρετεν; ερώτεσεν ατ’ς.

Εσύ γιάβρουμ ντο θέλομαι ’κ’ έ’εις.

Και ντο πράμαν έν’;

Θέλομε έναν πράμαν, τ’ απέσ’ να τρώγωμε και τ’ έξ’ να πουλούμε και να παίρωμε οπίσ’ τα παράδες εμουν.

Περμέστεν ολίγον, ας πάω αραεύω πέλκιμ κάτ’ ευρίκω.

Εβραίοι εκάτσαν και περ’μέν’νε. Πολλά ’κ’ επήεν, εγύρτσεν ο παιδάς, ’ς σα χέρα ’τ’ κρατεί έναν δέμαν και λέει τ’ εβραίοις:

Εύρα το θέλετεν, πέντε κορόσα εγόρασ’ ατο, δώστεν εξ κι επάρτ’ ατο.

Εβραίοι εδέχταν. Ασού επαίρεν τα εξ κορόσα κι υστερνά, ένοιξεν το δέμαν και έδειξεν ατ’ς έναν κοιλίαν με τα κόπρα.
Νάτεν, είπεν, τ’ απέσ’ φάτεν, και τ’ έξ’ πουλέστεν και παίρετεν τα παράδες εσουν.
Ατό έτον! Άλλο εβραίοι ’ς σην Τραπεζούνταν ’κ’ επάτεσαν.


Από το βιβλίο “Συλλογή Ποντιακών Ανεκδότων” Γ. Κωνσταντινόπουλου-Σ. Ορφανίδη.



Τη νύφες το κλάσιμον

Έναν καιρόν ’ς σ’ έναν χωρίον είνας νύφε χωρίς να θέλ’ ατο έκλασεν εμπροστά ’ς σην πεθεράν ατ’ς.
Πολλά εντράπεν η νύφε και επαρακάλεσεν την πεθεράν ατ’ς:

-«Γουρπάντς κυρά, ωράσον εβγάλτς ατο ας σο στόμα σ’, γιατί ας σο στόμαν ’ς σο στόμαν,
θα ρούζ’ και ’ς σου πεθερού μ’ το στόμαν».



Ο Γιάννες έν’ άρρωστος



Είνας μάνα χέρα είχεν έναν παιδίν τον Γιάννεν, φιλάσθενον, πάντα ’ς σα κρεβάτα και όλο με το αχ και το βαχ.
Έκουεν ατον η μάρσα η μάνα ’τ’ κι ελύουτουν η καρδία ’τ’ς. Όντες έλεεν ο Γιάννες μάνα πονώ, εκείνε εκλώσκουτον έλεεν ατον:

-Γουρπάν’ ι-ς να ’ίνουμε Γιάννε μ’, εγώ να πάω ’ς σα δρόμα σ’, εμέν να παίρ’ ο χάρον.
Κάθαν ημέραν η μάνα ’τ’ το ίδιον τροπάριον έλεεν: Γουρπάν’ ι-ς να ’ίνουμε Γιάννε μ’, εγώ να πάω ’ς
σα δρόμα σ’, εμέν να παίρ’ ο χάρον.

Έναν ημέραν που ’κ’ έτον η μάνα ’τ’ ’ς σ’ οσπίτ’, ενούντσεν ο Γιάννες να τερεί η μάνα ’τ’ αληθινά
λέει ατά ντο λέει για μάξους. Εσκώθεν ας σο κρεβάτ’ και επήεν επίασεν τον πετεινόν.
Εφτούλτσεν ατον και μόνο τα φτερά ’τ’ εφέκεν. Επέρεν ατον ’ς σο κρεβάτ’ και ωράζ’ πότε θα έρται η μάνα ’τ’.
Όντες είδεν ας σο παραθύρ’ η μάνα ’τ’ έρται, ερχίνεσεν να βαρκίζ’ και ν’ εφτάει τεά ντο συντζαίν’ με τον χάρον.
Ποδεδίζω σε χάρε άφ’ς με, τη μάνα μ’ δέβα έπαρ’. Έκ’σεν η μάνα ’τ’ τα λαλίας κι ερχίνεσεν να φτουλίεται, να τρέχ’ και να βαρκίζ’:

-Χάρε εμέν έπαρ’ αφ’ς τον Γιάννε μ’. Όντες ένοιξεν την πόρταν η μάνα, εφέκεν ο Γιάννες τον πετεινόν
και όπως έτον αχπαραγμένος επέταξεν να εβγαίν’ έξ’ ας σην πόρταν και ερούξεν απάν’ ’ς σην μάναν.
Εκείνε εθάρεσεν ο χάρον έν’, ενούντσεν άλλο τσαρέ γιόκ, κλώσκεται λέει:

-Χάρε μ’ ποδεδίζω σε, αφ’ς εμέν, το Γιάννε μ’ έπαρ’, ζατί εκείνος έν’ άρρωστος.



Τη νύφες τ’ αφκά

Η Αποστολίνα η Ανθή ασ’ σην Κιρισχανάν έναν ημέραν φορτωμέντσα το καλαθόπον ατ’ς επήεν σην
Τραπεζούνταν να πουλεί το γάλαν ατ’ς. Είχεν τρία τσουκάλα γάλαν, τέσσερα ξύγαλαν και έναν κοβλάκ’ βούτερον.
Άμον το επούλτσεν τα γάλ’τ’ ατ’ς, επήγεν ίσα ’ς σο Σοάν-Παζαρίν αφκά, να φέρ’ το βούτερον τον Βασίλ’ τον φουρουντζήν.
Άμον το εσέβεν απέσ’ ’ς σο φουρνίν, λέει τον Βασίλ’:

-Βασίλ’ ρίζα μ’, έφερα σε έναν κοβλάκ’ βούτερον, άμαν ντο βούτερον! Τα περνιλία θα σκουτουλίζ’νε.
Ο Βασίλτς εκατήβεν ας σο τεζκιάχ (πάγκος εργασίας) και με το κοτζοδάχτυλον ατ’ έφαεν έναν ξάϊ να τερεί ατο αν έν’ καλόν,
γιόκσα γιόκ. Έφαγεν έναν δαχτυλέαν ’κ’ εσάρεψεν ατον, έφαγεν άλλο έναν ξάν ’κ’ εσάρεψεν ατον,
ελάϊξεν το κιφάλ’ν ατ’ και λέει ατεν: Θεία Ανθή το βούτερο σ’ ’κ’ έν’ καλόν

-Ρίζα μ’ Βασίλ’, λέει η Ανθή, ατό τ’ απαγκές ντο εδοκίμασες ημπορεί να μη έν’ καλόν, ατό εγώ εστοίβαξα,
άμαν τ’ αφκά το μέρος εστοίβαξεν η νύφε…. Εσύ ρίζα μ’ τ’ απάν’ τη γραίας μη τερείς, τ’ αφκά τη νύφες τέρεν.



Από το βιβλίο “Συλλογή Ποντιακών Ανεκδότων” Γ. Κωνσταντινόπουλου-Σ. Ορφανίδη.



Τ’ οσπίτ’ εγομώθεν παιδία

Ηρακλής ο σεύτελον, ασ’ ση Μονοβάντων, με το μακρύν το πόϊ και το κοντόν τ’ αχούλ’,
έτον τρία χρόνα παντρεμένος με την Σοφίαν τ’ Αγλάανου, ασ’ σο Παρτίν και παιδίν ν’ ευτάγ’νε ’κ’ επόρεσαν.

Η Σοφία με τα πολλά τ’ εμορφάδας και το ολίγον το νουν, ίσα άμον τον άντραν ατ’ς, επήεν κι έρθεν ’ς
σοι γραιάδες τη χωρί’, ερώτεσεν ήντιναν εύρεν, έπεν χίλα λοέν βοτάνα, έβρασεν χίλα λοέν τσιτσάκα κι έπεν τα ζωμία ’τουν,
εσέβεν ’ς σα ζεστά τα νερά, έπεν ασ’ εφτά μονοστέφανους, άμα παιδίν πουδέν ’κ’ εφάν’θεν.

Επέρεν ατεν άντρας ατ’ς, Ηρακλής, κι επήγαν ’ς σην Κρώμ’ και την Άρτασαν, ερώτεσαν τοι γραιάδες
που ανοίγ’νε χαρτία και τερούν καυκία άμα ξαν’ τιδέν ’κ’ εγέν’τον. Η κοιλία τη Σοφίας ’κ’ ετρανύν’νεν.

Εκατήβεν Ηρακλής μετ’ εκείνεν ’ς σην Τραπεζούνταν, επήγαν ’ς σοι γιατρούς, άμα ούλια εύκαιρα.

Εκλώσταν οπίσ’ και με το ποδάρ’ θα εβγαίν’νε ’ς σο Σταυρίν. Εβράδυνεν και έμ’ναν ’ς σα τικιάνια τη Τσεβισλούκ’.
Εκεί είνας γραία είπεν ατ’ς:

– Τ’ εμόν η νύφε πα’ παιδία ’κ’ εποίν’νεν, άμα επήεν εκοιμέθεν τρία βραδάς ’ς έναν χαμαιλέτεν καικά’
και σύννυχτα-σύννυχτα εσ’κούτον έπινεν νερόν ασ’ σο χάρκ’ τη χαμαιλέτες κι έρ’τον ’ς σ’ οσπίτ’ χωρίς κανείς να ελέπ’ ατεν.
’Σ σα εννέα μήνας απάν’ εποίκεν παιδίν.

Ηρακλής έκ’σεν ατο κι εχάρεν . Εδέκεν τη γραίαν έναν καλόν παχτσίσ’ – δύο παγκανότα – και τ’ άλλ’ την ημέραν
έρθαν εξέβαν ’ς σο χωρίον.

Ξάϊ καιρόν ’κ’ έχασαν. Η χαμαιλέτε τη Δαμιανού πολλά μακρά ’κ’ έτον, αφ’κά ’ς σο ποτάμ’.
Άνοιξη καιρός έτον – Καλομηνάς – και πολλά κρύος πα’ ’κ’ έτον. Επέραν έναν τσατσίμ’ και άμον τ’ εσκοτείνεψεν εδέβαν ’ς
σ’ ορμίν καικά’. Άμον τ’ εσούμωσαν ’ς σην χαμαιλέτεν – απέσ’ ετσαράνιζεν φως – Ηρακλής εφοέθεν κάποιος κάπ’ έν’ εκέσ’
κι ελέπ’ ατον, εφέκεν τη Σοφίαν κι έρθεν εδέβεν. Η Σοφία πα’ εγρέθεν μαναχέσσα, επήεν εκοιμέθεν ’ς σο τουβάρ’
τη χαμαιλέτες καικά’.

Τρία βραδάς έμ’νεν εκαικά’ και πριν να χαράζ’νε τα ραχία εσ’κούτον έπινεν νερόν ασ’ σο χάρκ’ τη χαμαιλέτες τη Δαμιανού
κι έρτον ’ς σ’ οσπίτ’ χωρίς κανείς να ελέπ’ ατεν.

Ηρακλής εκείν’ τα τρία βραδάς κάτ’ άσκεμα ονέρ’τα έλεπεν, άμα σημασίαν πα’ πολλά ’κ’ εδέκεν.

Εκείν’ τα ημέρας πα’, ο Δαμιανόν ’ς ση χαμαιλέτεν εμέν’νεν κι εταραχλάευεν τα λιθάρα τη χαμαιλέτες.
Αέτσ’ πα’, η δουλεία ράστα έρθεν… Η Σοφία ξάϊ ’κ’ εγρέθεν. ’Σ σα εννέα μήνας απάν’ εποίκεν δύο έμορφα αγούρα,
τρανά παιδία, τρία οκάδας το κάθα έναν.

Οι γειτονάδες έμαθαν τα χαπάρα και η Τσόφα τη Πουπούλονος ερώτεσεν την μάϊσσαν την Σουχτορμέτσαν,
πως εέν’τον και η Σοφία που ’κ’ εποίν’νεν παιδίν ατώρα εποίκεν διδυμάρα. Και η Σουχτορμέτσα που έμαθεν τα καθέκαστα είπεν:

– Κι α’ ντ’ εξέρω… Φαίνεται η Σοφία έπεν παραπάν’ νερόν ασ’ σο χάρκ’ τη Δαμιανού… Και τη Δαμιανού το χάρκ’
πολλά βερκιλίν έν’!!!

Απ’ ατότε κι υστερνά, πάντα η Σοφία έλεεν τον Ηρακλήν: «Εσύ δέβα ’ς σα ξύλα. ’Σ σην χαμαιλέτεν θα πάω εγώ».
Και η Σοφία την εβδομάδαν μίαν επαίγ’νεν ’ς σην χαμαιλέτεν. Εποίν’νεν ούλια τ’ οσπιτί’ τα δουλείας και ’ς σην βραδήν
απάν’ επαίγ’νεν ’ς σην χαμαιλέτεν και άμον τ’ εσκοτείνευεν, έπινεν νερόν … ασ’ σο χάρκ’ τη χαμαιλέτες τη Δαμιανού
και έρ’τον εδεβαίν’νεν.

Αέτσ’ πα’, με το δέβα κι έλα τη Σοφίας ’ς σην χαμαιλέτεν και τ’ Ηρακλή ’ς σα ξύλα, τ’ οσπίτ’ τ’ Ηρακλή εγομώθεν παιδία…

Λεξιλόγιο

βερκιλίν = γόνιμο, παραγωγικό

ράστα = βολικά

τικιάνια = μαγαζιά, πανδοχεία

τσατσίμ = υφαντό χαλί από τρίχα γίδας

χάρκ’ = οχετός υδρόμυλου


Από το βιβλίο “Ποντιακά Συνάγματα” Σταύρου Κ. Κυριακίδη.

Τετάρτη 16 Μαρτίου 2011

Ρεβυθοκεφτέδες του CHRIS

Ρεβυθοκεφτέδες του CHRIS








Περιγραφή Είναι πολύ απλή συνταγή για ρεβυθοκεφτέδες και το αποτέλεσμα έχει ενθουσιάσει όσους τους έχουν δοκιμάσει.

Τι χρειαζόμαστε:

1/2 κιλό ρεβύθια
1-2 κρεμμύδια
1-2 σκελίδες σκόρδο
μαϊντανό
δυόσμο
αλάτι
πιπέρι
λίγο νερό
λίγο αλεύρι
1 κουταλιά σούπας μπέικιν

Πώς το κάνουμε:
Μουσκεύουμε τα ρεβύθια από το βράδυ.
Βάζουμε όλα τα υλικά, εκτός από το αλεύρι και το μπείκιν σε ένα πολυμίξερ και αλέθουμε μέχρι να γίνει ένας χυλός.
Προσθέτουμε το μπέικιν και λίγο αλεύρι έτσι ώστε να στέκεται το μίγμα στο κουτάλι μας.
Αφήνουμε να σταθεί μία ώρα περίπου.
Τηγανίζουμε σε καυτό λάδι.


Λίγα μυστικά ακόμα

Αν δεν έχουμε μουσκέψει τα ρεβύθια από το βράδυ μπορούμε να τα βάλουμε να πάρουν μια βράση και να τα αφήσουμε για μια ώρα. Το μίγμα μπορεί να διατηρηθεί στη συντήρηση του ψυγείου.

Τρίτη 15 Μαρτίου 2011

Μαυρολάχανα με φασούλια

 Μαυρολάχανα με φασούλια

Το κατεξοχήν φαγητό των Ποντίων. Το φαγητό αυτό πέρα από εύγεστο είναι πολύ υγιεινό και διαιτητικό.

Υλικά:

0,5 κιλό ξερά φασόλια μπαρμπούνια

1,5 κιλό μαύρα λάχανα μέτρια κομμένα

1 κούπα ελαιόλαδο

2 κουταλιές σούπας πελτέ

2-3 μέτρια κρεμμύδια

αλάτι κατά προτίμηση

μπούκοβο κατά προτίμηση στο σερβίρισμα

Εκτέλεση:

Βράζουμε ξεχωριστά τα λάχανα και τα φασόλια μέχρι να ψηθούν και τα σουρώνουμε πετώντας το νερό.
Τα βάζουμε μαζί σε μια χύτρα με φρέσκο νερό να βράσουν.
Παράλληλα κόβουμε το κρεμμύδι σε μικρούς κύβους ή το περνάμε σε χοντρό τρίφτη.
Σε ένα τηγάνι ή μικρή χύτρα, τσιγαρίζουμε το κρεμμύδι μέχρι να γυαλίσει (δεν το καίμε).
Στο τσιγαρισμένο κρεμμύδι προσθέτουμε τον πελτέ, ανακατεύουμε για 1-2 λεπτά μέχρι να ομογενοποιηθεί
και ρίχνουμε το μείγμα στη χύτρα με τα λάχανα και τα φασόλια. Αφήνουμε να πάρουν μια καλή βράση.
Έλέγχουμε την πυκνότητα με την προσθήκη ζεστού νερού. Προσθέτουμε αλάτι κατά προτίμηση και συνεχίζουμε
το βράσιμο μέχρι να ομογενοποιηθεί το φαγητό. Αυτή είναι η παραδοσιακή παρασκευή του φαγητού.
Εναλλακτικά μπορούν να χρησιμοποιηθούν αντί για μαύρα λάχανα, παραπούλια και αντί για μπαρμπούνια άσπρα φασόλια.

Χοσάφ’

Χοσάφ’

Ποντιακή κομπόστα. Το χοσάφ’ γίνεται με διάφορα ξερά φρούτα (άγρια απίδια, αχλάδια, φέτες μήλα, δαμάσκηνα, σύκα, σταφίδες).
Σε μια χύτρα με ανάλογο νερό βράζουμε τα ξερά φρούτα ώσπου να μαλακώσουν. Κατά προτίμηση προσθέτουμε και ζάχαρη.
Συνήθως σερβίρεται κρύο. Παλαιότερα πολλές φορές τρωγόταν και σαν φαγητό με ψωμί.

Υ.Γ. Πριν μερικές δεκαετίες τα ξερά φρούτα (τα τζίρα) τα παρήγε η κάθε οικογένεια μόνη της συλλέγοντας και αποξηραίνοντάς
τα την εποχή της ωρίμανσής τους.

Τσουμούρ’

 Τσουμούρ’

Το μπαγιάτικο ψωμί για να μην πεταχτεί, το αξιοποιούσαν φτιάχνοντάς το τσουμούρ’. Γίνεται εύκολα και γρήγορα ως εξής:

Κόβουμε το ψωμί σε κομματάκια μεγέθους μπουκιάς. Το διαβρέχουμε ελαφρά με νερό για να μαλακώσει και το τηγανίζουμε με
βούτυρο ή ελαιόλαδο. Κατά προτίμηση προσθέτουμε λίγο αλάτι. Προαιρετικά μπορούν να προστεθούν και αυγά.

Κατα άλλο τρόπο επιλέγεται η ψίχα του μπαγιάτικου ψωμιού, τρίβεται ανάμεσα στις
παλάμες σαν τρίμα φρυγανιάς και τηγανίζεται με λάδι.

Πιρόχ’

Πιρόχ’

pirox.jpg

Το πιρόχ’ είναι ρωσικής προέλευσης γλυκό (παρεμφερές της πάστα-φλώρα) και το έφεραν οι εκ Ρωσίας προερχόμενοι Πόντιοι το 1922-23.

Υλικά για τη ζύμη:

700 γραμμάρια αλεύρι για όλες τις χρήσεις

250 γραμμάρια μαγειρικό λίπος τύπου φυτίνη

1 κούπα ζάχαρη για τη ζύμη

3 αυγά

ξύσμα ενός λεμονιού

1 πρέζα αλάτι

20 γραμμάρια μπέϊκιν πάουντερ

Υλικά για τη γέμιση:

2 κούπες (περίπου 500 γραμμάρια) μαύρες σταφίδες

1/2 κούπα ζάχαρη

Εκτέλεση:

Ετοιμάζουμε πρώτα τη γέμιση για να κρυώσει μέχρι να τη χρησιμοποιήσουμε.
Βράζουμε τις σταφίδες με λίγο νερό και τη μισή κούπα ζάχαρη, μέχρι να δέσει σαν γλυκό κουταλιού.
Αυτή είναι η παραδοσιακή γέμιση. Εναλλακτικά μπορεί να χρησιμοποιηθεί μαρμελάδα οποιασδήποτε επιθυμητής γεύσης.

Ανακατεύουμε πολύ καλά στο μίξερ, σε δυνατή ταχύτητα το μαγειρικό λίπος μέχρι να ασπρίσει.
Προσθέτουμε τη ζάχαρη και ανακατεύουμε μέχρι να διαλυθεί.
Ανακατεύοντας συνέχεια προσθέτουμε το μπέϊκιν πάουντερ, το αλάτι και τα αυγά.
Μεταφέρουμε το μείγμα σε μια λεκάνη και ζυμώνουμε με το χέρι, προσθέτοντας λίγο λίγο το αλεύρι
μέχρι να γίνει μια ζύμη που να μην κολλάει στο χέρι.
Παίρνουμε τα 2/3 της ζύμης και τα στρώνουμε σε ένα βουτυρωμένο ημίβαθο ταψί, σε ομοιόμορφο πάχος.
Πάνω στη ζύμη που έχουμε στρώσει στο ταψί απλώνουμε τη γέμιση. Παράλληλα ανοίγουμε το φούρνο να ζεστάνει,
επάνω & κάτω στους 200 βαθμούς. Παίρνουμε την υπόλοιπη ζύμη και ανοίγουμε φύλλο, πάχους 3 χιλιοστών περίπου.
Κόβουμε με ροδάκι, λωρίδες φάρδους 2 εκατοστών περίπου, και τις τοποθετούμε παράλληλα μεταξύ τους
σε απόσταση 3-4 εκατοστών και διασταυρούμενες σε σχήμα ρόμβου. Αντί για λωρίδες μπορούν να γίνουν
μπαστούνια διαμέτρου ενός εκατοστού περίπου. Ψήνουμε στο φούρνο που έκαψε, για 40 λεπτά περίπου,
ελέγχοντας το γλυκό μας μέχρι να ροδίσει.
Το πιρόχ’ έτοιμο για να μπει στο φούρνο

Πουσίντα

 Πουσίντα (Πουσίντα - Πουσίντια )

Υλικά:

Κριθαρένιο αλεύρι

αλάτι

βούτυρο αγελαδινό

μέλι ή πετιμέζι

Εκτέλεση:

Σε ένα τηγάνι καβουρδίζουμε κριθαρένιο αλεύρι ανάλογο της ποσότητας που θέλουμε να παρασκευάσουμε.
Σε μια χύτρα βράζουμε νερό με αλάτι κατά προτίμηση.
Το καβουρδισμένο αλεύρι το ρίχνουμε σιγά σιγά μέσα στη χύτρα ανακατεύοντας συνέχεια να μην σβολιάσει.
Δημιουργούμε ένα παχύρρευστο χυλό. Σερβίρεται με μια λακκούβα στο κέντρο όπου τοποθετούμε λειωμένο αγελαδινό
βούτυρο ή μέλι ή ανάμικτο μέλι με βούτυρο ή πετιμέζι. Σε περιόδους νηστείας το συνοδευτικό ήταν μέλι ή πετιμέζι (πεκμέζ’).

Σάλα ή Σάλο (Λαρδί)

           



Παλαιότερα τόσο στον Πόντο όσο και στα χωριά της Μακεδονίας,
σχεδόν όλες οι οικογένειες έπαιρναν μικρά γουρουνάκια,
τα μεγάλωναν και παραμονές Χριστουγέννων τα έσφαζαν,
εξασφαλίζοντας για αρκετό διάστημα κρέας και λίπος.
Για να πετύχουν όσο το δυνατόν καλύτερη πάχυνση έφτιαχναν
στενό ξύλινο κλουβί για να περιορίσουν τις κινήσεις του ζώου
και να μετατρέπεται σχεδόν όλη η τροφή σε κρέας και λίπος.
Έτσι στα πλευρά του ζώου σχηματιζόταν λίπος που πολλές φορές
το πάχος του ξεπερνούσε τους πέντε πόντους. Όταν έσφαζαν το ζώο,
το λίπος αυτό το τεμάχιζαν σε καλούπια τετράγωνα ή παραλληλόγραμμα
και το αλάτιζαν για να γίνει παστό. Αυτό το λίπος το ονόμαζαν σάλα ή σαλό
και όταν ωρίμαζε το έκοβαν σε μικρά κομμάτια και το έτρωγαν με ψωμί και τσάι συνήθως.
Επίσης το χρησιμοποιούσαν στα φαγητά σαν μαγειρικό λίπος.

Τσοκαλίκ’

 Τσοκαλίκ’ (Τσοκαλίκ’)



Σκληρό αλμυρό τυρί. Ένα είδος κεφαλοτυριού. Παρασκευάζεται από γιαούρτι που βράζεται μέχρι να κόψει.
Στη συνέχεια ανακατεύεται με ανάλογο αλάτι και τοποθετείται σε πάνινη σακούλα για να στραγγίσει από τα υγρά.
Για να βοηθήσουμε το στράγγισμα αλλά και για να δώσουμε σχήμα στο τσοκαλίκ’ τοποθετούμε τη σακούλα σε ένα
επίπεδο καθαρό σημείο με ένα επίπεδο βάρος και πιέζοντας μέχρι να σχηματίσουμε ένα δίσκο πάχους 2- 2,5 εκατοστά.
Αφήνουμε για όσες ώρες χρειαστεί να στραγγίσει. Ελέγχουμε τη σακούλα και όταν σηκώνοντάς τη διαπιστώσουμε ότι έχει
χάσει όλα τα υγρά και δεν υπάρχει ίχνος υγρασίας, την κρεμάμε σε ένα τοίχο προσεκτικά να μη χαλάσει το δισκοειδές
σχήμα της μέχρι το τελικό στέγνωμα. Μπορούμε να δώσουμε και άλλα σχήματα όπως σφαιρικό ή κωνικό.
Μετά το στράγγισμα βγάζουμε ανάλογη ποσότητα και αφού την πλάσουμε και δώσουμε το σχήμα που επιθυμούμε τοποθετούμε
τα κομμάτια μας σε ένα καθαρό ράφι στον ήλιο.

Τσορτάν’

 Τσορτάν’ (Τσορτάν)

Ένα είδος σκληρού τυριού κάτι σαν κεφαλοτύρι. Παρόμοιο με το τσοκαλίκ’. Παρασκευάζεται από μηζύθρα αλατισμένη ανάλογα,
και ξεραίνεται στον ήλιο σε μορφή μπάλας διαμέτρου 7-8 εκατοστών ή σε σχήμα κώνου παρόμοιου μεγέθους.

Φελία (αυγόφετες)

 Φελία (αυγόφετες)



Τα φελία είναι ένα ακόμη πρόχειρο φαγητό που γίνεται με την αξιοποίηση πάντα μπαγιάτικου ψωμιού.

Σπάμε 4-5 αυγά σε ένα βαθύ πιάτο και τα χτυπάμε μέχρι να ομογενοποιηθούν προσθέτοντας και αλάτι ανάλογα με τις προτιμήσεις.
(Για να γίνουν πιο αφράτα προσθέτουμε γάλα εβαπορέ σε αναλογία: στα 3 αυγά ένα γαλατάκι του καφέ).

Κόβουμε το μπαγιάτικο ψωμί σε φέτες πάχους 1,5 με 2 εκατοστά.

Βάζουμε στη φωτιά το τηγάνι με ποσότητα λαδιού που να φτάνει μέχρι τη μέση της φέτας του ψωμιού και περιμένουμε να κάψει.

Ρίχνουμε τις φέτες ψωμιού μια-μια μέσα στο πιάτο με τα χτυπημένα αυγά γυρίζοντας πάνω κάτω για να επαλειφτούν με το αυγό,
και με μια τσιμπίδα ή ένα πιρούνι τις τοποθετούμε στο τηγάνι. Βάζουμε στο τηγάνι όσες χωράνε.

Μόλις ψηθούν (ροδίσουν) απ’ τη μια μεριά τις γυρίζουμε για να ψηθούν κι από την άλλη.

Τις στοιβάζουμε σε ένα καθαρό πιάτο ή ταψάκι και τις σερβίρουμε. Τρώγονται ζεστές.

Τζιγεροσαρμάδες από τη Μακεδονία

 Τζιγεροσαρμάδες από τη Μακεδονία


Περιγραφή
Ειναι ενα πιατο για τους μερακληδες, σηκωνει καλο κρασακι, αλλα μπορουμε να το θεωρησουμε και για κυριως πιατο.
Το συνηθιζουμε σε μια γιορτη, πασχα, χριστουγεννα κ.λ.π
Τζιγεροσαρμάδες από τη Μακεδονία



Συστατικά

* 2 Συκωταριες αρνισιες
* σκεπη απο 2 αρνια (μπολι ή πανα)
* 3 αυγα (μεσα)
* 1 αυγο μονο ο κροκος (για το αλειμα)
* 2 ματσακια φρεσκα κρεμμυδακια
* 1 κρεμμυδι ξερο μετριο
* 1 κουπα ρυζι καρολινα
* αλατι-πιπερι
* ανιθο
* λιγο λαδι για το σωταρισμα

6 ατομα
Οδηγίες

1. Ζεματιζουμε τις συκωταριες και τις ψιλοκοβουμε σε μεγεθος φουντουκιου.
2. Σωταρουμε τα ψιλοκομμενα κρεμμυδακια και το ξερο κρεμμυδι με το λαδι.
3. Ριχνουμε και τις συκωταριες τα σωταρουμε μαζι, ριχνουμε το ρυζι, τον ανιθο, αλατι, πιπερι
και οταν σωταριστουν καλα ολα μαζι τραβαμε απο τη φωτια και ριχνουμε τα 3 αυγα, ελαφρως κτυπημενα, και ανακατευουμε καλα.
4. Γεμιζουμε τις σκεπες (αφου τις εχουμε κοψει σε μεγεθος χαρτομαντηλου) με το μειγμα και τις κλεινουμε ενωνοντας τις ακρες.
5. Τα βαζουμε σ'ενα ταψι (οχι λαδωμενο) με τις ακρες προς τα κατω.
6. Αφου αλειψουμε τους τζιγεροσαρμαδες με τον κροκο αυγου τα βαζουμε στο φουρνο μεχρι να ροδοκοκκινισουν
σε σιγανο φουρνο στους 100 βαθμους περιπου.

Λίγα μυστικά ακόμα
Ψηνουμε σε σιγανο φουρνο γιατι πρεπει να λιωσει το λιπος απο τις σκεπες.
Κατα διαστηματα πεταμε απο το ταψι το λιπος που εχει βγαλει.

Τζιγεροσαρμάς Κομοτηνήs

Τζιγεροσαρμάς Κομοτηνής




 Περιγραφή
Ένα νοστιμότατο φαγητό που το τρώμε στη Θράκη το Πάσχα. Συνοδεύεται με λευκό κρασί.
Τζιγεροσαρμάς από την Κομοτηνή

Συστατικά

* 1 συκωταριά αρνίσια
* 4 κουταλιές σούπας ελαιόλαδο
* 2 σκέπες αρνίσιες
* 1 ματσάκι ψιλοκομμένα φρέσκα κρεμμυδάκια
* 2 ξερά κρεμμύδια ψιλοκομμένα
* ½ ματσάκι δυόσμο ψιλοκομμένο
* ½ ματσάκι μαϊντανό ψιλοκομμένο
* ½ ματσάκι άνηθο ψιλοκομμένο
* ½ φλυτζάνι τσαγιού ρύζι καρολίνα
* 2 αυγά
* αλάτι, πιπέρι, ρίγανη


Οδηγίες

1. Πλένουμε τη συκωταριά με κρύο νερό.
2. Τη βάζουμε σε μία κατσαρόλα με νερό να τη σκεπάζει, τη βράζουμε δέκα λεπτά, την κατεβάζουμε από τη φωτιά,
τη στραγγίζουμε και την κόβουμε σε πολύ ψιλά κομματάκια.
3. Έπειτα σε μία κατσαρόλα βάζουμε το λάδι, ρίχνουμε το ξερό κρεμμύδι να μαραθεί και μετά ρίχνουμε το φρέσκο κρεμμυδάκι.
4. Ρίχνουμε μέσα τη συκωταριά, τη σωτάρουμε ελαφρά, ρίχνουμε το ρύζι, το σοτάρουμε κι αυτό ελαφρά και
στη συνέχεια προσθέτουμε μισό φλυτζάνι τσαγιού ζεστό νερό για να φουσκώσει λίγο το ρυζάκι και τέλος προσθέτουμε
όλα τα μυρωδικά.
5. Το αφήνουμε να κρυώσει και σπάμε μέσα ένα αυγό ελαφρά χτυπημένο για να μη σκορπίσει το ρύζι.
6. Πλένουμε καλά τη σκέπη με χλιαρό νερό και ξύδι και μετά την ξεπλένουμε με κρύο νερό.
7. Γεμίζουμε τα κομμάτια της σκέπης με το μίγμα των συκωτιών, σχηματίζοντας στρογγυλούς τζιγεροσαρμάδες.
8. Τοποθετούμε τη σκέπη σε ένα μπολάκι, γεμίζουμε με το μίγμα και κλείνουμε σταυρωτά.
9. Από πάνω αλείφουμε τους τζιγεροσαρμαδες με ένα χτυπημένο αυγό και λίγη πάπρικα (προεραιτικά).
10. Ψήνουμε στους 170 βαθμούς μέχρι να ροδίσουν.

Σουφλιώτικη Μπάμπω




Σουφλιώτικη Μπάμπω 








  Περιγραφή
Παραδοσιακό φαγητό των Χριστουγέννων, συνοδευμένο με το περίφημο μπρούσικο σουφλιώτικο κρασί!

Συστατικά

* Έντερα *
* 1 kg κρέας μοσχάρι
* 1kg κρέας χοιρινό
* συκώτι (300 gr)
* 2 πράσα ψιλοκομμένα
* λίγο παστό
* ρύζι (2 χουφτίτσες)
* μαύρο πιπέρι, ρίγανη, κύμινο, μπαχάρι, αλάτι (κατά βούληση), λίγο κόκκινο πιπέρι και λίγο αλάτι (1 ½ κουτάλι σούπας)
* 1 μικρό ποτηράκι νερό στο μείγμα για να διευκολύνει το γέμισμα.
* 1 χωνί

Οδηγίες

1. Κόβουμε σε μικρά κομματάκια το κρέας, ικανά να χωρούν στο χωνί που θα χρησιμοποιήσουμε κατά το γέμισμα.
2. Κόβουμε τα πράσα σε πολύ ψιλά κομματάκια.
3. Ρίχνουμε το ρύζι στο μείγμα, τα μπαχαρικά μας, το νεράκι και αφού τα ανακατέψουμε λίγο,
με ένα κουτάλι γεμίζουμε το έντερο (δεν ξεχνάμε να το δέσουμε στην κάτω άκρη, αλλιώς…).
4. Αφού τελειώσουμε βγάζουμε το χωνί από το έντερο και δένουμε σφιχτά.
5. Ψήνουμε τη μπάμπω ή τη βράζουμε (καλύτερα) στην κατσαρόλα (ή φουφού) σε σιγανή φωτιά (αργά και βασανιστικά όλη τη νύχτα)
τρυπώντας την με βελόνι σε κάποια σημεία ώστε να μην ανοίξει κατά το βράσιμο.
6. Η μπάμπω τρώγεται άμα τη επιστροφή μας από την εκκλησία (κι όποιος προλάβει πρόλαβε).

Καλή μας όρεξη !

Μπάμπω (ματιές)

Μπάμπω (ματιές)


Περιγραφή
Μπάμπω ή ματιές, ένα καθαρά Θρακιώτικο φαγητό!
Μπάμπω (ματιές)


Συστατικά

* 1,5 κιλό έντερα χοιρινά
* 1 κιλό συκώτι χοιρινό
* 1,5 κιλό κρέας χοιρινό
* 1 κιλό κιμά χοιρινό
* 1 κιλό πράσα
* 1 κρεμμύδι
* ½ κιλό ρύζι
* ? πλιγούρι
* καρδιά, νεφρά, σπλήνα, πνευμόνια χοιρινά
* ελαιόλαδο
* κόκκινο πιπέρι
* ρίγανη
* μαυροπίπερο
* μπαχάρι σε σκόνη
* κύμινο
* αλάτι
* λίγο ξύσμα πορτοκαλιού

Οδηγίες

1. Καθαρίζουμε τα έντερα από το λίπος τους, τα πλένουμε καλά και από τις δύο πλευρές με αλάτι
και μετά τα βάζουμε σε κόκκινο κρασί, για 12 ώρες το πολύ.
2. Βάζουμε το κρέας σε μια κατσαρόλα με τα νερά όπως το πλένουμε για να βράσει,
μόλις εξατμιστούν τα υγρά ρίχνουμε τα συκωτάκια, το πράσο και το κρεμμύδι.
Τα τσιγαρίζουμε λίγο, ρίχνουμε το ρύζι, το πλιγούρι κι όλα τα μυρωδικά κι αφού τσιγαριστούν ρίχνουμε ένα ποτήρι ζεστό νερό.
3. Μόλις φουσκώσουν λίγο τα κατεβάζουμε από τη φωτιά και τα αφήνουμε να κρυώνουν.
Τα έντερα είναι έτοιμα για γέμισμα (όχι πολύ).
4. Γεμίζουμε μια κατσαρόλα με μπόλικο νερό και μόλις αρχίσει να βράζει ρίχνουμε τα έντερα λίγα-λίγα.
Τα βράζουμε περίπου μια ώρα. Μετά ή τα τηγανίζουμε ή τα βάζουμε στο φούρνο.
5. Και φυσικά απαραίτητο συνοδευτικό ένα καλό μπουκάλι κόκκινο κρασί (ξηρό κατά προτίμηση).

Ματια - Θρακιώτικα ραβιόλια

Ματια - Θρακιώτικα ραβιόλια


Υπέροχα σπιτικά ραβιόλια με τυρί.



Συστατικά

* 1/2 κιλού αλεύρι
* νερό χλιαρό
* 1 ποτιράκι κρασιού λάδι
* αλάτι
* φέτα ή ότι άλλο τυρί θέλετε
* 100 γρ βούτυρο


Οδηγίες

1. Βάζουμε το το αλεύρι σε μία μικρή λεκανίτσα, κάνουμε στο κέντρο ένα λακουβάκι,
μέσα του βάζουμε το αλάτι και το λάδι μαζί με το νερό
2. Ζυμώνουμε μέχρι η ζύμη να γίνει απαλή και να μην κολάει στα χέρια μας, την αφήνουμε να ξεκουραστεί
3. Στη συνέχεια το χωρίζουμε σε τρία κομμάτια και τα πλαθουμε μπαλίτσες
4. Παίρνουμε την πρώτη και με την βοήθεια ενός πλάστη ανοίζουμε ένα λεπτό φύλλο.
Με ένα μαχαίρι χαράζουμε το φύλλο και το κόβουμε σε τετραγωνάκια. Σε κάθε τετραγωνάκι βάζουμε ένα κομμάτι
τυρί και το κλείνουμε δημιουργώντας μικρά τριγωνάκια τα οποία τα τοποθετούμε σε μια πετσέτα να ξεραθούν
5. Μόλις ξεραθούν βάζουμε μια μεγάλη κατσαρόλα με νερό να βράσει με λίγο αλάτι και λίγο λάδι.
Μόλις πάρει βράση ρίχνουμε με προσοχή τα λαζάνια μας ένα ένα
6. Όταν ανέβουν στην επιφάνεια δοκιμάζουμε και προσθέτουμε αν πρέπει αλάτι
7. Όταν βράσουν τα σουρώνουμε και τα απλώνουμε σε μία φαρδιά πιατέλα και τα περιχύνουμε με λιωμένο βούτυρο

Λίγα μυστικά ακόμα

Τρώγεται ζεστό.

Μπορούν να μπουν στην κατάψυξη και να βραστούν άλλη μέρα.

Λάχανο τουρσί με κοτόπουλο στο φούρνο

Λάχανο τουρσί με κοτόπουλο στο φούρνο


Περιγραφή

Το χειμωνιάτικο (κυρίως) και κυριακάτικο φαγητό του Βόρειου Εβρου. Τόσο νόστιμο που δεν μπορείς να φανταστείς!!
Λάχανο τουρσί με κοτόπουλο στο φούρνο


Συστατικά

* λάχανο τουρσί (περίπου 1 λάχανο)
* 1/2 φλυτζάνι ρύζι καρολίνα
* αλάτι
* κόκκινο (γλυκό) πιπέρι
* 1 κουταλιά κοφτή ντομάτα πελτέ
* 1 κούπα νερό με 1/2 λεμόνι στυμμένο (ή 1 λεμόνι, ανάλογα πόσο ξυνό το θέλετε)
* ελαιόλαδο
* 1 κοτόπουλο κομμένο σε μερίδες (βρασμένο)


Οδηγίες

1. Βάζουμε το λάχανο στο ξύλο κοπής και το ψιλοκόβουμε με κοφτερό μαχαίρι ή με μικρό τσεκουράκι.
2. Το βάζουμε σε βαθιά κατσαρόλα και το αχνίζουμε για αρκετή ώρα μέχρι να μαλακώσει αρκετά το λάχανο.
3. Κατόπιν ρίχνουμε μέσα τον πελτέ, το ρύζι, το αλάτι, το πιπέρι, ελαιόλαδο και το νερό με το λεμόνι.
Τα αφήνουμε να πάρουν μία βράση και μετά προσθέτουμε τις μερίδες του κοτόπουλου.
4. Τα ανακατεύουμε όλα μαζί, τα βάζουμε στο ταψί και ψήνουμε στους 160-170 βαθμούς μέχρι να ροδοκοκκινήσει η επιφάνεια.

Λίγα μυστικά ακόμα

Τώρα που άρχισαν να βγαίνουν τα λάχανα, μπορείτε να κάνετε τουρσί για να έχετε όλο το χειμώνα.
Αξίζει τον κόπο να το δοκιμάσετε. Απλά είναι τέλειο!

Μπορείτε αντί για κοτόπουλο, να το φτιάξετε με κόκκορα.

Λαγγίτες Θρακιώτικες!

Λαγγίτες Θρακιώτικες!
















Περιγραφή
Λαγγίτες ελαφριές και νόστιμες όπως τις κάνει η μαμά.............
Λαγγίτες Θρακιώτικες!

Συστατικά

* 1 φακελάκι ξερή μαγιά ή ένα μικρό κομματάκι νωπή
* 1 φλιτζάνι γάλα χλιαρό
* 1 φλιτζάνι νερό χλιαρό
* 2 αυγά
* 1 κ.γ. αλάτι
* 2 κ.γ. ζάχαρη
* αλεύρι

Οδηγίες

1. Ανακατεύουμε το αλάτι με τη ζάχαρη και τη μαγιά
2. Ρίχνουμε το γάλα και το νερό και χτυπάμε με το μίξερ
3. Ρίχνουμε σιγά σιγά αλεύρι μέχρι η ζύμη να γίνει "νερουλή".
4. Είναι έτοιμη όταν βυθίζουμε μέσα ένα κουτάλι και βγάζοντας το φεύγει όλη η ζύμη.
5. Την αφήνουμε για περίπου μία ώρα.
6. Όταν η επιφάνεια της μοιάζει σαν να έχει βγάλει αφρούς είναι έτοιμη για ψήσιμο.
7. Ψήνουμε σε τηγάνι για κρέπες σε πολύ δυνατή φωτιά
8. Γεμίζουμε την κουτάλα της σούπας και ρίχνουμε στο τηγάνι, το απλώνουμε και αφήνουμε περίπου 1-2 λεπτά να ψηθεί
από τη μία μεριά και έπειτα τη γυρνάμε και από την άλλη

Λίγα μυστικά ακόμα
Μπορούμε να μην βάλουμε αυγό και γάλα και να τις κάνουμε νηστίσιμες, είναι νόστιμες και πάλι!

Θρακιώτικη σκορδαλιά με καρύδια

Θρακιώτικη σκορδαλιά με καρύδια

Περιγραφή
Παραδοσιακή σκορδαλιά όπως την έφτιαχναν οι γιαγιάδες μας, με μπόλικο καρύδι νόστιμη και πολύ υγιεινή.
Θρακιώτικη σκορδαλιά με καρύδια


Συστατικά

* 1,5 κούπα καρύδια
* 1 κουτ. σούπας ξύδι
* 3 κουτ. σούπας ελαιόλαδο
* μισή κούπα νερό
* μισό κουτ. γλυκού αλάτι
* 2-3 σκελίδες σκόρδο

Οδηγίες

1. Τα βάζουμε όλα μαζί στο μούλτι και τα χτυπάμε μέχρι να γίνουν πολτός.
Η σκορδαλιά είναι έτοιμη.
2. Το ξύδι και το αλάτι τα αυξομειώνουμε ανάλογα με τα γούστα μας.
Αν μας φανεί πολύ πηκτή την αραιώνουμε με λίγο νεράκι ακόμη.

Γκόλιο

 Γκόλιο

Περιγραφή
Πρόκειται για μια Θρακιώτικη συνταγή, πεντανόστιμη!
Θα έλεγα ότι είναι ίσως μια κολοκυθοομελέτα φούρνου
ή μία ξεσκέπαστη κολοκυθόπιτα!

Συστατικά

* 1 κιλό μεγάλα κολοκυθάκια
* 4 αυγά
* 1,5 φλ.τσαγιού γάλα φρέσκο
* 1 κ.γλυκού μπέικιν
* 1 κ.γλυκού αλάτι
* πιπέρι
* 1 φλ.τσαγιού αλεύρι μπλε
* λάδι και αλεύρι για το ταψί


Οδηγίες

1. Καθαρίζετε τα κολοκυθάκια από το πράσινο μέρος τους, τα τρίβετε, τα ανακατεύετε με το 1 κ.γλ.
αλάτι και αφήνετε να στραγγίσουν.
2. Χτυπάτε τα αυγά με το γάλα, το αλεύρι, το μπέικιν και αν θέλετε λίγο επιπλέον αλάτι και πιπέρι.
3. Ενώνετε το μείγμα αυτό με τα τριμμένα κολοκυθάκια (στίβοντάς τα και μια τελευταία φορά πριν τα ρίξετε).
4. Λαδώνετε ένα ταψί, πασπαλίζετε με λίγο αλεύρι και ρίχνετε μέσα το χυλό.
5. Τέλος, περιχύνετε το χυλό με λίγο λάδι και λίγο αλεύρι. Ψήνετε στους 180 βαθμούς έως ότου να ροδίσει (περίπου 3/4 της ώρας).

Λίγα μυστικά ακόμα

Μη σας φοβίσει εάν ο χυλός είναι αραιός, έτσι πρέπει να είναι. Αυτή η ξεσκέπαστη πιτούλα είναι πολύ χαμηλή,
περίπου 1-2 εκ. Γι΄αυτό χρησιμποποιήστε ανάλογο ταψί. Επίσης, σίγουρα ταιριάζουν και κομματάκια φέτας,
αλλά δεν το έχω δοκιμάσει ποτέ. Σ΄αυτήν την περίπτωση προσέξτε το αλάτι!
Μην προσθέσετε άλλο αρωματικό γιατί αξίζει να το δοκιμάσετε μόνο του, έτσι απλά..

Βαρβάρα

 Βαρβάρα

Περιγραφή
Είναι γλυκό που έχει θρησκευτικές ρίζες, παρασκευάζεται την παραμονή της αγίας Βαρβάρας,
δηλαδή σήμερα και μοιράζεται σε μπολάκια σε γείτονες για να έχουν καλή υγεία τα παιδιά κυρίως του σπιτιού
αλλά και προς τιμήν της αγίας, από όπου και το όνομά της. Παραδοσιακό έδεσμα Θράκης.


Συστατικά

* 500 γραμ. αποφλοιωμένο σιτάρι
* 2 φλυτζάνια ζάχαρη
* 1 φλυτζάνι σταφίδες ξανθές
* 10 σύκα ξερά
* δαμάσκηνα χωρίς κουκούτσι
* χουρμάδες
* 200 γραμ. καρύδια χονδροκομμένα
* κανέλα
* 1 βάζο ταχίνι


Οδηγίες

1. Πλένουμε και μουσκεύουμε το σιτάρι την προπαραμονή της αγίας Βαρβάρας.
2. Την παραμονή της γιορτής βράζουμε το σιτάρι στη χύτρα για 20 λεπτά.
3. Βγάζουμε με τρυπητή κουτάλα και πολτοποιούμε το περισσότερο σιτάρι και το ξαναρίχνουμε στην κατσαρόλα.
4. Προσθέτουμε τις σταφίδες και συνεχίζουμε το βράσιμο σε χαμηλή φωτιά.
5. Ψιλοκόβουμε τα σύκα και τα ρίχνουμε στην κατσαρόλα κι αυτά.
6. Αφήνουμε να βράσουν αρκετή ώρα ανακατεύοντας συχνά, ώστε να χυλώσει πολύ καλά.
7. Όταν έχουν βράσει πολύ καλά, προσθέτουμε τη ζάχαρη και ανακατεύουμε.
8. Όταν λιώσει και η ζάχαρη, σβήνουμε και προσθέτουμε το ταχίνι.
9. Ανακατεύουμε καλά και αδειάζουμε σε μπολάκια.
10. Σε κάθε μπολάκι, βάζουμε από πάνω 1 κουταλιά καρύδια, κανέλα και στολίζουμε με 1 χουρμά και 1 δαμάσκηνο.

Λίγα μυστικά ακόμα
Αν θέλετε μπορείτε να καβουρδίσετε και να προσθέσετε αλεύρι. Επίσης πολλές νοικοκυρές βάζουν μέσα από μια χουφτίτσα καλαμπόκι,
φασόλια ξερά, φακές και ρεβύθια.

Τρίτη 25 Ιανουαρίου 2011

Τορτίγιες με σαλάτα κοτόπουλο

Τορτίγιες με σαλάτα κοτόπουλο








Ένα ακόμη εύκολο, γρήγορο αλλά και πλήρες γεύμα για κάποιον που φροντίζει τη διατροφή του, αλλά δεν θέλει να του λείψει τίποτα. Με λίγα βασικά υλικά, δημιουργήστε ένα γευστικό γεύμα.



Υλικά


10 τορτίγιες
1 στήθος κοτόπουλο
2 μπούτια κοτόπουλο
2 ντομάτες
5 φύλλα μαρούλι
2 κ.σ. μαγιονέζα
1 κ.γ. ελαιόλαδο
λίγο λεμόνι
λίγο αλάτι

Εκτέλεση


Τηγανίζουμε σε σιγανή φωτιά το κοτόπουλο, με λίγο λάδι, μέχρι να πάρει χρώμα.
Ταυτόχρονα ετοιμάζουμε τη μικρή σάλτσα μας, ανακατεύοντας σε ένα μπολάκι τη μαγιονέζα, το λάδι και το λεμόνι με λίγο αλάτι.
Σε ένα μεγαλύτερο μπολ, κόβουμε σε ακανόνιστα κομμάτια τη ντομάτα, το μαρούλι και τη σάλτσα μας.
Αφού το κοτόπουλο έχει πάρει καλό χρώμα, αφαιρούμε από τη φωτιά και αφήνουμε για λίγο να κρυώσει.
Κόβουμε σε κομμάτια και προσθέτουμε στο μπολ με τα υπόλοιπα υλικά μας, ανακατεύοντας ελαφρώς.
Σε 10 τορτίγιες, απλώνουμε στο μισό τους τη γέμιση.
Τυλίγουμε και σερβίρουμε σε λαδόκολλα ή σε πιάτο.

ΚΙΝΤΕΑΤΑ (τα)

 ΚΙΝΤΕΑΤΑ (τα) - (Περιοχή Αργυρούπολης)

- (4-5 άτομα)
- 1 1/2 κιλό κορυφές από τσουκνίδες
- 5 κουταλιές αλεύρι σιταρένιο
- 5 σκελίδες σκόρδο κοπανισμένο
- 3 Υ2 ποτήρια νερό
- 1/2 κουταλιά δυόσμο ψιλοκομμένο αλάτι - μαύρο πιπέρι
Πλένουμε τις τσουκνίδες και τις βράζουμε, σε νερό που κοχλάζει, ώσπου να λιώσουν.
Κατόπιν τις στραγγίζουμε και κρατάμε το νερό στ’ οποίο έβρασαν. Αμέσως τοποθετούμε σε κατσαρόλα τις τσουκνίδες και
τις λιώνουμε μ’ ένα πιρούνι. Προσθέτουμε και τ’ αλεύρι, ανάλογο αλάτι και ανακατεύουμε.
Τοποθετούμε την κατσαρόλα στην εστία, σε σιγανή θερμοκρασία και αφού ρίξουμε το νερό που κρατήσαμε,
αρχίζουμε ν’ ανακατεύουμε, με ξύλινο κουτάλι, το μείγμα τρίβοντάς το και στα τοιχώματα της κατσαρόλας έως ότου γίνει σαν κρέμα.
Αμέσως μετά προσθέτουμε το σκόρδο, ανακατεύουμε και σερβίρουμε. Ο καθένας στο πιάτο του προσθέτει όσο πιπέρι και δυόσμο επιθυμεί.
Η κιντέα ή κνιδέα, πληθυντικός τα κιντέας ή τα κιντέατα, προέρχεται απ’ το αρχαίο ουσιαστικό κνίδη, που σημαίνει τσουκνίδα

ΠΕΪΝΙΡΛΙ (το)

 ΠΕΪΝΙΡΛΙ (το)

- (4-6 άτομα)
- 700 γρ. αλεύρι
- νερό
- αλάτι
- 400-500 γρ. τυρί φέτα (τριμμένο)
- 1/2 φλιτζάνι βούτυρο αγελάδας λιωμένο
Τοποθετούμε σε μια λεκάνη το αλεύρι, ανάλογο αλάτι και τόσο νερό,
ώστε ζυμώνοντας να παρασκευάσουμε μια ομοιογενή ζύμη.
Κατόπιν τοποθετούμε τη ζύμη σ’ αλευρωμένο πάγκο. Τεμαχίζουμε τη ζύμη σε 6 με 8 κομμάτια και ανοίγουμε με τα χέρια μας
το κάθε κομμάτι δίνοντάς του μακρόστενο σχήμα. Υπερυψώνουμε γύρω γύρω τη ζύμη,
σχηματίζοντας ένα ‘τειχίο’ και μέσα στο κοίλο μέρος της ζύμης, αφού αλείψουμε βούτυρο,
προσθέτουμε το τυρί. Τοποθετούμε τα πεϊνιρλί σε βουτυρωμένο ταψί και τα ψήνουμε σε μέτριο φούρνο 180οC,
ώσπου να ροδοκοκκινίσουν. Σερβίρουμε αμέσως. Στον Πόντο συνήθως δεν τοποθετούσαν τυρί στο εσωτερικό της ζύμης,
παρά μόνο βούτυρο και τύλιγαν τα πεϊνιρλί όπως τα πιροσκί. Αυτές τις πίτες τις ονόμαζαν γιαγλία.
Ανάλογα, όμως, με τα υλικά που τοποθετούσαν στο εσωτερικό τους, πριν τα ψήσουν, τα γιαγλία έπαιρναν και διαφορετική ονομασία.
Τα γιαγλία με τυρί τα ονόμαζαν πεϊνιρλία, με καβουρμά καβουρμαλούγια κ.ο.κ.
Η λέξη πεϊνιρλί είναι τούρκικη, peynir =τυρί.
Η λέξη καβουρμά είναι επίσης τουρκική και είναι το καβουρντισμένο κρέας, με το λίπος του,
που το διατηρούσαν όλη τη χειμερινή περίοδο.

ΧΑΒΙΤΖ' ΜΕ ΦΟΥΡΝΙΚΟΝ ΑΛΕΥΡΙ

 ΧΑΒΙΤΖ' ΜΕ ΦΟΥΡΝΙΚΟΝ ΑΛΕΥΡΙ

- (4-5 άτομα)
- 8 και 1/2 κουταλιές φούρνικον αλεύρι
- 4 φλιτζάνια νερό
- 3 κουταλιές βούτυρο αγελάδας
- αλάτι
Σε μια κατσαρόλα ροδίζουμε το βούτυρο. Προσθέτουμε το νερό και τ’ αφήνουμε να ζεσταθεί σε μέτρια φωτιά.
Μόλις ζεσταθεί το νερό, προσθέτουμε λίγο αλάτι και λίγο τ’ αλεύρι, που τ’ ανακατεύουμε συνεχώς για να μη σβολιάσει,
ώσπου να παρασκευάσουμε μια συμπαγή κρέμα. Όταν σχηματιστούν φούσκες στην επιφάνειά της κι αρχίσει να κοχλάζει, είναι έτοιμη.
Σερβίρουμε αμέσως.
Πώς παρασκευάζεται το φούρνικον αλεύρι:
Οι σπόροι του καλαμποκιού τοποθετούνται σε ταψί και φουρνίζονται για να ξεραθούν.
Κατόπιν αλέθονται, οι καβουρντισμένοι σπόροι, στο χερομύλιν, στον χερόμυλο δηλαδή,
κοσκινίζονται και το παράγωγο του κοσκινίσματος είναι το φούρνικον αλεύρι.
Η λέξη φούρνικον, προέρχεται απ’ το ουσιαστικό φουρνίν, που είναι ο φούρνος.
Φούρνικος = ψημένος, φρυγανισμένος σε φούρνο.

ΚΟΧΛΙΔΑ ΣΙΡΒΑ (ΣΑΛΙΓΚΑΡΙΑ ΣΟΥΠΑ)

 ΚΟΧΛΙΔΑ ΣΙΡΒΑ (ΣΑΛΙΓΚΑΡΙΑ ΣΟΥΠΑ)

- (4 άτομα)
- 1 και 1 /2 κιλό σαλιγκάρια
- 3-4 χούφτες αλεύρι
- 1 και 1/2 λίτρο νερό
- 2 ματσάκια κρεμμυδάκια ψιλοκομμένα (και το φύλλωμά τους)
- 3 κρεμμύδια ψιλοκομμένα
- 2 κουταλιές μαϊντανό ψιλοκομμένο
- 1 κόκκινη πιπεριά τσούσκα (προαιρετικά)
- αλάτι
- ξίδι
- 1 φλιτζανάκι λάδι
Τοποθετούμε τα σαλιγκάρια σε μια κατσαρόλα, ρίχνουμε από πάνω και το αλεύρι,
τα ανακατεύουμε με τα χέρια, και αφού τα σκεπάσουμε με το καπάκι, τοποθετούμε από πάνω ένα βαρύ
αντικείμενο για να μη ξεχυθούν στην κουζίνα. Τα αφήνουμε στ’ αλεύρι ένα βράδυ για να καθαρίσουν
καλά από την πρασινίλα τους, οπότε και θα μείνουν μόνο με τ’ αλεύρι που θα φάνε. Την επόμενη ημέρα,
τα ξεπλένουμε καλά πολλές φορές και στο τελευταίο ξέβγαλμα βάζουμε αλάτι και λίγο ξίδι για ν’ απομακρυνθούν σι βλέννες.
Στη συνέχεια, βράζουμε το νερό σε κατσαρόλα και μόλις πάρει βράση προσθέτουμε τα σαλιγκάρια,
κι αφού βράσουν, τα στραγγίζουμε και πετάμε το πρώτο νερό. Αμέσως, προσθέτουμε νέα ποσότητα νερού,
κι αφού πάρει βράση ρίχνουμε και τα σαλιγκάρια κι όταν πάρουν μερικές βράσεις, προσθέτουμε τα κρεμμύδια.
Τα σαλιγκάρια πρέπει να βράσουν πολύ καλά, ώσπου να λιώσουν τα κρεμμύδια.
Αμέσως προσθέτουμε το μαϊντανό, την πιπεριά και το λάδι. Αφήνουμε να βράσει ακόμη, ώσπου να χυλώσει καλά ο ζωμός,
οπότε και αποσύρουμε από την εστία και σερβίρουμε.
Η λέξη κοχλίδιν ή κοχλίδ’, πληθυντικός τα κοχλίδι, προέρχεται απ’ το αρχαίο ουσιαστικό κοχλίδιον, που είναι το σαλιγκάρι.
Τα σαλιγκάρια συνήθως τα μαζεύουν την άνοιξη και το φθινόπωρο, μετά τη βροχή, όταν δηλαδή βγαίνει ο ήλιος.

Υπάρχουν τ’ άσπρα, ψιλά, σαλιγκάρια και τα μαύρα, τα βουνίσια, που είναι μεγαλύτερα.
Σορβά ή σουρβά ή σιρβά ή τσορβά είναι η σούπα.

ΚΙΣΕΛ (το)

 ΚΙΣΕΛ (το) - (Περιοχή Κρώμνης)

- (4-6 άτομα)
-1 κιλό κράνα ή βίσσυνα ή βερίκοκα
-1/2 φλιτζάνι ζάχαρη
-χυμό από 1/2 λεμόνι
-1 φλιτζανάκι νισαστόν
-τριμμένη αμυγδαλόψιχα
Ξεπλένουμε καλά όποια, ποσότητα, από τ’ αναγραφόμενα φρούτα επιθυμούμε και τα βράζουμε σε κατσαρόλα.
Μόλις βράσουν πολύ καλά και λιώσουν, αποσύρουμε την κατσαρόλα από την εστία και περνάμε τον πολτό των φρούτων από τρυπητό
(για να πέσουν φλούδες και κουκούτσια). Κατόπιν, τοποθετούμε τον πολτό τους σε κατσαρόλα, προσθέτουμε τη ζάχαρη και το χυμό λεμονιού,
ανακατεύουμε και προσθέτουμε σιγά σιγά και το νισαστόν, ανακατεύοντας συνεχώς, ώσπου να πήξει.
Σε περίπτωση που χρειάζεται περισσότερο νισαστόν προσθέτουμε. Μόλις πήξει, αποσύρουμε, τοποθετούμε την κρέμα (το κισέλ’)
σε μπολάκια και τα βάζουμε στο ψυγείο. Όταν σερβίρουμε, γαρνίρουμε προηγουμένως με τριμμένη αμυγδαλόψιχα.
Εάν Θέλουμε, μπορούμε να κρατήσουμε και φρούτα ωμά και αφού τα ψιλοκόψουμε, να τα προσθέσουμε την ώρα που παρασκευάζουμε την κρέμα.
Νισαστόν είναι περσική λέξη και σημαίνει πολύ λεπτό αλεύρι. Είναι ο νισεστές.
Το κράνιν ή κράν πληθυντικός τα κράνα, απ’ το αρχαίο κράνιον, είναι το δέντρο κρανιά και ο καρπός του.

ΦΑΣΟΥΛΙΑ ΤΙΝΑΧΤΑ

 ΦΑΣΟΥΛΙΑ ΤΙΝΑΧΤΑ - (Περιοχή Κρώμνης)

- (4 άτομα)
- 2 φλιτζάνια κόκκινα ξερά φασόλια (μουσκεμένα αποβραδίς)
- 1/2 φλιτζάνι λάδι
- 2 κρεμμύδια κομμένα σε φέτες
- 2 ½ κουταλιές μαϊντανό ψιλοκομμένο
- αλάτι
- μαύρο πιπέρι
Βράζουμε, σε κατσαρόλα, τα φασόλια πολύ καλά ώσπου να σκάσουν.
Κατόπιν τα στραγγίζουμε αιτ’ τα νερά και τα τοποθετούμε σε βαθύ σκεύος.
Στη συνέχεια, σε τηγάνι καίμε το λάδι και ροδίζουμε τα κρεμμύδια, προσθέτοντας ανάλογο αλάτι και πιπέρι
και τα περιχύνουμε στα φασόλια. Προσθέτουμε, τέλος, και το μαϊντανό, ανακατεύουμε καλά και σερβίρουμε.
Τα φασόλια αυτά τα ονόμαζαν τιναχτά, γιατί κατά το βράσιμο τινάζονται.

ΩΤΙΑ (τα) ή ΦΙΟΓΚΑΚΙΑ (τα)

 ΩΤΙΑ (τα) ή ΦΙΟΓΚΑΚΙΑ (τα)

- 10 αυγά
- 1 κουταλάκι γιαούρτι
- 4 βανίλιες
- 1/2 φλιτζάνι ζάχαρη
- 1/2 φλιτζάνι γάλα
- αλάτι
- αλεύρι
- λάδι για το τηγάνισμα (κατά προτίμηση αραβοσιτέλαιο)
- ζάχαρη και κανέλα για γαρνίρισμα
Σε μια λεκάνη χτυπάμε αυγά με τη ζάχαρη.
Προσθέτουμε την αμμωνία διαλυμένη στο γάλα, τις βανίλιες, Το γιαούρτι.
λίγο αλάτι και τόσο αλεύρι, ώστε ζυμώνοντας να παρασκευάσουμε μια σφιχτή ζύμη.
Κατόπιν, χωρίζουμε τη ζύμη σε μπάλες και με τη χλαού (πλάστης) ανοίγουμε τις μπάλες σε φύλλα ζύμης,
όχι πολύ λεπτά. Κόβουμε τα φύλλα σε λοξές λωρίδες πάχους 2 και μήκους 10 πόντων.
Ακριβώς στη μέση κάθε λωρίδας ανοίγουμε με ένα μαχαίρι μια σχισμή και περνάμε τη μια άκρη της ζύμης.
Κατόπιν, καίμε άφθονο λάδι και τηγανίζουμε τα ωτία, ώσπου να ροδοκοκκινίσουν.
Τα τηγανίζουμε όπως τις πατάτες, μόλις ψήνονται τα βγάζουμε με τρυπητή κουτάλα και τα τοποθετούμε σε πιατέλα.
Σερβίρονται σκέτα ή πασπαλισμένα με ζάχαρη και κανέλα. Τις λωρίδες ζύμης, μπορούμε να τις δώσουμε άλλο σχήμα, όπως του φιόγκου.
Πιάνουμε το κομμάτι ζύμης από τη μέση και το σφίγγουμε, ώστε να θυμίζει το παρασκεύασμα φιόγκο.
Το ωτίν, πληθυντικός τα ωτία, απ’ το αρχαίο ους, του ωτός και το μεταγενέστερο ουσιαστικό ωτίον,
είναι το γλύκισμα που έχει σχήμα αυτιού. Τα ωτία τα παρασκεύαζαν στον Πόντο, αλλά και οι Πόντιοι στη Ρωσία, συνήθως στους γάμους,
αλλά και στην επίσκεψη που έκαναν στη λεχώνα, ως δώρημα.

ΜΥΡΩΔΙΑΣ (τα)

 ΜΥΡΩΔΙΑΣ (τα) - (Περιοχή Κρώμνης)

- (4-5 άτομα)
- 1 και 1/2 κιλό διάφορα χόρτα του βουνού όπως:
χοσχοράνα (βλίτα), σαχταρίτζας, στρατίτζας, τζουτζούνας (άγρια ραδίκια),
βραχνίτας, μελλισιδίτας, λερνίτσια, μαχαιρίτας, στουπίτσας
- 1 φλιτζάνι πλιγούρι
- ½ φλιτζάνι λάδι
- 1 κρεμμύδι ψιλοκομμένο
- αλάτ
- μαύρο πιπέρι
- 1 ½ φλιτζάνι νερό
Καθαρίζουμε και πλένουμε καλά τα χόρτα.
Κατόπιν τα ζεματάμε και τα στραγγίζουμε απ’ τα νερά, κρατάμε όμως 1 και 1/2 φλιτζάνι απ’ το ζουμί τους,
προσθέτοντας ανάλογο αλάτι και πιπέρι. Στη συνέχεια, σε πλακερή κατσαρόλα (ταβά) καίμε το λάδι και ροδίζουμε το κρεμμύδι.
Αμέσως, αποσύρουμε από την εστία και τοποθετούμε πάνω στο κρεμμύδι μια στρώση από τα χόρτα. Τα πασπαλίζουμε με λίγο πλιγούρι
και συνεχίζουμε εναλλάξ τις στρώσεις από χόρτα και πλιγούρι, βάζοντας ως τελευταία στρώση πλιγούρι.
Τοποθετούμε την κατσαρόλα στην εστία και ρίχνουμε και τον ζωμό, που κρατήσαμε, στο φαγητό κι αφήνουμε να βράσει το πλιγούρι.
Το παραπάνω έδεσμα στην Περιοχή της Ίμερας το έλεγαν πλακί, μόνο που πρόσθεταν και μαύρα λάχανα.
Το πλιγούριν ή πλουγούριν ή πλουγούρ’ είναι τουρκική λέξη και σημαίνει σιτάρι βρασμένο, αποφλοιωμένο και χονδροαλεσμένο.

ΠΟΡΑΝΙΑ (τα) ή ΠΟΡΑΝΗ

 ΠΟΡΑΝΙΑ (τα) ή ΠΟΡΑΝΗ - (Περιοχή Κρώμνης)

- (4 άτομα)
- 1 και 1/2 κιλό παντζαρόφυλλα
- 5 κουταλιές βούτυρο αγελάδας +3 κουταλιές για το χαράτζιν
- 1 μικρό κεφάλι σκόρδο κοπανισμένο
- 2 φλιτζάνια γιαούρτι
- αλάτι
Πλένουμε τα παντζαρόφυλλα και τα βράζουμε σ’ αλατισμένο νερό.
Αμέσως μετά τα στραγγίζουμε στο τρυπητό και τα σφίγγουμε και με τα χέρια μας.
Κατόπιν, σε βαθύ τηγάνι καίμε το βούτυρο και μόλις ροδίσει σοτάρουμε τα παντζαρόφυλλα πολύ καλά,
ώσπου ν’ απορροφηθούν τα νερά τους και τα τοποθετούμε σε πιατέλα.
Στη συνέχεια, σε βαθύ πιάτο ανακατεύουμε στο γιαούρτι το σκόρδο, και περιχύνουμε τα παντζαρόφυλλα.
Τέλος, σε τηγανάκι κάνουμε χαράτζιν, καίμε το βούτυρο και περιχύνουμε μ’ αυτό τα παντζαρόφυλλα.
Σερβίρουμε αμέσως. Η λέξη ποράνια η πορανή είναι ξένη και σημαίνει φαγητό από φύλλα παντζαριού.
Στον Πόντο τα πορανία τα έτρωγαν είτε ως κύριο πιάτο είτε ως ορεκτικό. Το χαράτζιν είναι ξένη λέξη και σημαίνει καρύκευμα σούπας με
διάφορες αρωματικές φυτικές ουσίες που τηγανίζονται σε βούτυρο και περιχύνονται στο φαγητό.

ΧΑΨΙΑ ΤΟΥΦΑ

 ΧΑΨΙΑ ΤΟΥΦΑ - (Περιοχή Κρώμνης)

- (4 άτομα)
- 1 κιλό χαψία φρέσκα
- 8 φέτες ντομάτας
- 3 κρεμμύδια ψιλοκομμένα
- 2 σκελίδες σκόρδο ψιλοκομμένο
- 2 1/2 κουταλιές μαϊντανό ψιλοκομμένο
- 2 φέτες λεμονιού
- 1 ½ φλιτζάνι λάδι
- μαύρο πιπέρι
- αλάτι
Καθαρίζουμε, ξεπλένουμε τα χαψία, κι αφού τ’ αλατοπιπερώσουμε, τ’ αφήνουμε στην άκρη.
Κατόπιν, σ’ ένα βαθύ σαχάνι τοποθετούμε τη μισή ποσότητα κρεμμυδιού και από πάνω τις μισές φέτες ντομάτας σταυρωτά.
Πάνω τοποθετούμε τα χαψία το ένα δίπλα στ’ άλλο, χωρίς κενά. Σκεπάζουμε με το υπόλοιπο κρεμμύδι, τις ντομάτες, που τις τοποθετούμε
και πάλι σταυρωτά, το σκόρδο, τις φέτες λεμονιού, που τις τοποθετούμε δίπλα στις ντομάτες, αντίκρυ. Πασπαλίζουμε με μαϊντανό,
προσθέτουμε και το λάδι και ψήνουμε τα χαψία με σκεπασμένο σκεύος για 15 λεπτά. Όταν σερβίρουμε,
όλοι οι συνδαιτυμόνες τρώνε απ’ το ίδιο σκεύος. Η λέξη τούφα, που προέρχεται απ’ το αρχαίο ουσιαστικό τύφος,
σημαίνει ατμός υγρού που βράζει. Τα χαψία τούφα καταναλώνονται, συνήθως, τους φθινοπωρινούς μήνες.

Σουσαμόπιτα


 Σουσαμόπιτα









Υλικά

- 8 ψημένα φύλλα

- 400 γραμ. ταχίνι

- 750 γραμ. σουσάμι

- 2 κουτ. σούπας κανέλα

- 800 γραμ. ζάχαρη

- 1,5 λίτρο νερό

- 1 κουτ. σούπας φρυγανιά τριμμένη
- 3 Ταψια


Διαδικασία


Αρχικά, σε μια κατσαρόλα ζεσταίνουμε το ταχίνι, με το νεράκι και ανακατεύουμε καλά μέχρι να λιώσει.

Στη συνέχεια, ρίχνουμε στην κατσαρόλα την 200 γραμ. ζάχαρη, 1 κουταλιά της σούπας κανέλα και 250 γραμ. σουσάμι και τα ζεσταίνουμε ,

ώσπου να λιώσουν και αυτά με τη σειρά τους, χωρίς να πάρουν βράση.

Κατεβάζουμε αυτό το χυλό από την φωτιά και τον τοποθετούμε στο ταψί νούμερο 1.


Σε ένα δεύτερο ταψί, ταψί νούμερο 2, βάζουμε το υπόλοιπο σουσάμι, την ζάχαρη,

την κανέλα και την τριμμένη φρυγανιά και ανακατεύουμε, φτιάχνοντας έτσι ένα στερεό μείγμα που θα χρησιμεύσει ως γέμιση της πίτας.


Έπειτα, αλείφουμε το ταψί νούμερο 3, καινούριο ταψί, με χυλό από το ταψί 1, και στρώνουμε πάνω του

τα ψημένα έτοιμα φύλλα βουτώντας τα προηγουμένως στο χυλό (ταψί 1).


(Τα φύλλα αυτά είναι ζυμωμένα και ψημένα στο τζάκι, στο σάτζι, σαν τα ποντιακά Περέκ)


Πάνω από το κάθε φύλλο ρίχνουμε την στερεή γέμιση, ταψί 2.


Συνεχίζουμε στρώνοντας ένα-ένα τα φύλλα και ακολουθώντας την ίδια διαδικασία.


Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο, στους 180°C για 45’ περίπου.

Στο τέλος δοκιμάζουμε και γλείφουμε τα δάχτυλά μας.

ΜΑΝΤΙ (ΕΤ ΜΑΝΤΙ)

ΜΑΝΤΙ (Ετ μαντί)
  




Υλικά για 4 άτομα
για τη ζύμη:

- 1 ποτήρι νερό

- 1 κουτ. σούπας λάδι

- αλάτι

- αλεύρι όσο πάρει


για τη γέμιση:


- ½ κιλό κιμά μοσχαρίσιο

- 1 κρεμμύδι μέτριο

- αλάτι

- πιπέρι

- λάδι


για την κρέμα:


- 250 γραμ. γιαούρτι στραγγιστό

- 2 σκελίδες σκόρδο

- 1 κρεμμύδι

- αλάτι


Διαδικασία


Πρώτα φτιάχνουμε τη ζύμη. Σε ένα μεγάλο μπολ βάζουμε το νεράκι, το λάδι, το αλάτι και τέλος, σιγά-σιγά το αλεύρι.
Ανακατεύουμε τα υλικά και ζυμώνουμε. Η ζύμη δεν πρέπει να γίνει πολύ σφιχτή, για να ανοίγει εύκολα το φύλλο.
Όταν είναι έτοιμη τη σταυρώνουμε, τη σκεπάζουμε με μια πετσέτα και την αφήνουμε στην άκρη για λίγη ώρα να ξεκουραστεί.
Παράλληλα ετοιμάζουμε τη γέμιση. Βάζουμε τον κιμά σε ένα μεγάλο μπολ.
Τρίβουμε το κρεμμύδι, προσθέτουμε αλάτι, 3 κουταλιές της σούπας, λάδι και ζυμώνουμε όλα τα υλικά.
Όταν το ζυμάρι είναι έτοιμο, το χωρίζουμε σε 4 μπαλάκια για να ανοίξουμε 4 φύλλα.
Πασπαλίζουμε το τραπέζι με αλεύρι, για να μην κολλάει και ανοίγουμε με τον πλάστη το πρώτο μεγάλο φύλλο.
Το κόβουμε με ένα μαχαίρι σε τετραγωνάκια και γεμίζουμε το καθένα από αυτά με λίγη γέμιση.
Τα κλείνουμε με τα δάχτυλά μας από τις δυο άκρες σχηματίζοντας βαρκούλες.
Οι βαρκούλες δείχνουν ακόμη πιο όμορφες, όταν φαίνεται ο κιμάς στη μέση. Τις βάζουμε σε ένα ταψί, που έχουμε αλείψει με λάδι.
Επαναλαμβάνουμε την ίδια διαδικασία και με τα 4 φύλλα, με αποτέλεσμα να γεμίσουμε ένα ολόκληρο ταψί με βαρκούλες.
Τα αλείφουμε με ένα πινελάκι λάδι και ψήνουμε στο φούρνο για 20-30 λεπτά, ώσπου να ροδίσουν.
Τα βγάζουμε και τα αφήνουμε στην άκρη να κρυώσουν λιγάκι.

Στη συνέχεια, σε ένα τηγάνι, σοτάρουμε ένα κρεμμύδι και μία σκελίδα σκόρδο ψιλοκομμένα.
Μόλις αλλάξουν χρώμα τα κατεβάζουμε από τη φωτιά. Αμέσως μετά βράζουμε νερό, ρίχνουμε αλάτι και το τσιγαρισμένο κρεμμύδι-σκορδάκι.
Βράζουμε τις βαρκούλες για 5 λεπτά και κατεβάζουμε από την φωτιά.

Παράλληλα ετοιμάζουμε την κρέμα και τανώνουμε το φαγητό. Τρίβουμε στο γιαούρτι το υπόλοιπο σκορδάκι,
ανακατεύουμε καλά-καλά να γίνει μια κρεμούλα. Παίρνουμε 2 κουτάλες περίπου ζουμί από την κατσαρόλα και
τις ρίχνουμε στο μπολ με το γιαούρτι, εξακολουθώντας να ανακατεύουμε.
Σερβίρουμε τις βαρκούλες με το ζουμί τους σε μια μεγάλη πιατέλα και τις τανώνουμε, δηλαδή ρίχνουμε πάνω τους την κρέμα γιαουρτιού.
Το ετ μαντί είναι έτοιμο και τρώγεται την ώρα που το σερβίρουμε με καλή παρέα.

Περεσκία

Περεσκία




Υλικά


- 1,5 κιλό ζύμη (νερό, αλάτι, αλεύρι όσο πάρει, 1 δόση μαγιά)


για γεμιστά με τυρί:


- ½ κιλό τυρί φέτα


για γεμιστά με πράσα:


- ½ κιλό πράσα

- λίγο λάδι


Διαδικασία


Αρχικά ετοιμάζουμε τη ζύμη, η οποία είναι παρόμοια με τη ζύμη για τις Λαγγίτες


Γεμιστά με τυρί:


Παίρνουμε ένα κομματάκι μικρό της ζύμης, το πλάθουμε ελαφρά στο χέρι μας.

Προσθέτουμε μια κουταλιά της σούπας τυρί φέτα και το πατάμε ανομοιόμορφα.

Το τηγανίζουμε σε λίγο λάδι και από τις δύο μεριές, ώσπου να ροδίσει ελαφρά. Τα περεσκία με τυρί είναι έτοιμα.

Γεμιστά με πράσα:


Ψιλοκόβουμε τα πράσα και τα τσιγαρίζουμε ελαφρώς, προσθέτοντας λίγο αλάτι και λίγο κόκκινο πιπέρι.

Μόλις κρυώσουν γεμίζουμε με μια κουταλιά της σούπας, ένα κομμάτι από τη ζύμη με τον ίδιο τρόπο.

Τα τηγανίζουμε ελαφρά και τα περεσκία με πράσο είναι έτοιμα.

Πισία


Πισία




Υλικά


- 2 κούπες γάλα

- 1 κυβάκι μπυρομαγιά

- 1 μικρό φλιτζάνι του καφέ ξίδι

- 1 κουτάλα ελαιόλαδο

- 6 αυγά

- λίγο αλάτι

- λίγο μέλι

- αλεύρι, όσο πάρει


Διαδικασία

Αρχικά, ζεσταίνουμε το γάλα σε μια κατσαρόλα. Παράλληλα χτυπάμε τα αυγά σε ένα μπολ. Μόλις ζεσταθεί το γάλα,

το ανακατεύουμε με τα αυγά. Προσθέτουμε αλάτι, ξίδι και λάδι. Ακόμη, βάζουμε τη μαγιά και ανακατεύουμε καλά.

Τέλος, ρίχνουμε το αλεύρι σιγά σιγά, όσο χρειάζεται για να γίνει ένα μαλακό και εύπλαστο ζυμάρι.

Ζυμώνουμε με υπομονή και δύναμη. Σκεπάζουμε το ζυμάρι για 15 λεπτά και το περιμένουμε να ξεκουραστεί.

Το ξίδι βοηθάει τα πισία, να ναι τραγανά και νόστιμα.

Όταν το ρολόι ακριβείας του Στάθη σημάνει το τέταρτο που πέρασε, βάζουμε το λάδι στο τηγάνι, να καίει.

Λαδώνουμε το τραπέζι και κόβουμε μικρά μπαλάκια από το ζυμάρι. Τα ανοίγουμε με το χέρι σε μικρά πιτάκια και τα τηγανίζουμε.

Σερβίρουμε τα πισία και κερνάμε όλο το χωριό. Όποιος θέλει μπορεί να βάλει μέλι στο δικό του.

ΠΗΓΗ  http://www.toarkoudi.gr/

Τανωμένος Σορβάς ή Τανοφάι



Τανωμένος Σορβάς ή Τανοφάι



Υλικά



για 4 άτομα:


- 1 ποτήρι νερού κορκότο (σπασμένο στάρι)
- ½ κιλό στραγγιστό γιαούρτι
- ½ ξερό κρεμμύδι κομμένο σε λεπτές φέτες
- λίγο αλάτι
- λίγο ελαιόλαδο
- νερό όσο πάρει

Διαδικασία

Στο Νηστικό Αρκούδι φτιάχνουμε και παρουσιάζουμε τον τανωμένο σορβά σχεδόν μια φορά το χρόνο και έχουμε τους λόγους μας:βραδύνοια (δεν τα παίρνουμε εύκολα βρε αδελφέ!), λυμάρα (τρελαινόμαστε για ποντιακά),αφραγκιές (πέφτει ο προϋπολογισμός του επεισοδίου οπότε πρέπει να φτιάξουμε κάτι οικονομικό και νόστιμο).

Είναι βέβαια, και κάτι ακόμα: η πατροπαράδοτη σούπα του Πόντου κρύβει πολλή σοφία και επειδή το μυαλό και το στομάχι μας μπουκώνουν με τα πολύπλοκα και εντυπωσιακά, κάνουμε κατά καιρούς εναλλακτική δίαιτα με τα απλά και ταπεινά.


Για να μην ξεχνιόμαστε λοιπόν… τανωμένος σορβάς ή σιρβάς ή τανομένος σουρβάς, τανώσουπα, τανομεζές ή τανοφάι.

Υπάρχουν δυο ειδών σορβάδες: ο τανωμένος και ο ξυγαλένεν. Ο πρώτος γίνεται με ταν' ή πασκιτάν', ο δεύτερος με υλιστόν.


Και οι δύο έχουν ως βάση το κορκότο. Καταλάβατε; Όχι; Διαβάστε παρακάτω!


Ταν' είναι το αποβουτυρωμένο υγρό που απομένει μετά το χτύπημα του αγελαδινού ή βουβαλίσιου γιαουρτιού.


Πασκιτάν' είναι το προϊόν που παίρνουμε όταν βράσουμε το ταν' (σαν κρεμώδες τυρί ή μυζήθρα) και είναι υπόξινο.


Ξυγαλένεν είναι το γιαούρτι. Υλιστόν είναι το πλήρες σε λιπαρά στραγγιστό γιαούρτι.


Κορκότο είναι το αποφλοιωμένο και χονδροαλεσμένο ή χονδροκοπανισμένο στάρι.


Πασκιτάν και κορκότο βρίσκουμε στα μαγαζιά με παραδοσιακά προϊόντα. Αν το σούπερ μάρκετ είναι πιο κοντά,τότε αντικαθιστούμε το πασκιτάν με γιαούρτι σακούλας
ή στραγγιστό γιαούρτι.




Η διαδικασία που ακολουθεί είναι απλή: βράζουμε - τανώνουμε - χαρατσώνουμε! Βράζουμε σε αλατισμένο νερό και χαμηλή
προς μέτρια φωτιά το κορκότο μέχρι να χυλώσει.

Τανώνουμε, ανακατεύουμε δηλαδή το γιαούρτι μαζί με ζουμί από την κατσαρόλα που ρίχνουμε σιγά-σιγά για να μην κόψει το γιαούρτι. Μόλις γίνουν ένα τα ρίχνουμε στην κατσαρόλα, ανακατεύουμε και αποσύρουμε το σκεύος από τη φωτιά. Χαρατσώνουμε, που σημαίνει ότι τηγανίζουμε τα αρωματικά μας:το ψιλοκομμένο κρεμμύδι (και αν μας αρέσει δυόσμο) στο ελαιόλαδο (ή σε φρέσκο βούτυρο) και τα προσθέτουμε στη σούπα.


Ανακατεύουμε και σερβίρουμε. Το καλοκαίρι ο τανωμένος σορβάς τρώγεται και κρύος.


ΠΗΓΗ http://www.toarkoudi.gr/