Τρίτη 29 Μαρτίου 2011

ΑΝΕΚΔΟΤΑ ΣΤΑ ΠΟΝΤΙΑΚΑ

Οι εβραίοι ‘ς σην Τραπεζούνταν

’Σ σην Τραπεζούνταν εβραίοι ’κ’ έσαν. Έναν καιρόν τη Πόλ’ς οι εβραίοι είπαν:
«Ντο ανθρώπ’ είναι οι Τραπεζουνταίοι κι απέσ’ ατουν είνας εβραίος ’κ’ επόρεσεν να στέκ’;»
Εχώρτσαν δυ’ νομάτς να πάγ’νε τερούνε και φέρ’ν ατ’ς χαπάρα. Αρ’ έρθανε ’ς σην Τραπεζούνταν
κι άμον το εξέβανε ’ς ση σκάλαν απάν’, εσίμωσαν έναν μωρόν παιδίν π’ επούλ’νεν με την ταβλάν
κρεμαγμένον ας σην γούλαν αθε, ψιλικά.

Ντό θα παίρετεν; ερώτεσεν ατ’ς.

Εσύ γιάβρουμ ντο θέλομαι ’κ’ έ’εις.

Και ντο πράμαν έν’;

Θέλομε έναν πράμαν, τ’ απέσ’ να τρώγωμε και τ’ έξ’ να πουλούμε και να παίρωμε οπίσ’ τα παράδες εμουν.

Περμέστεν ολίγον, ας πάω αραεύω πέλκιμ κάτ’ ευρίκω.

Εβραίοι εκάτσαν και περ’μέν’νε. Πολλά ’κ’ επήεν, εγύρτσεν ο παιδάς, ’ς σα χέρα ’τ’ κρατεί έναν δέμαν και λέει τ’ εβραίοις:

Εύρα το θέλετεν, πέντε κορόσα εγόρασ’ ατο, δώστεν εξ κι επάρτ’ ατο.

Εβραίοι εδέχταν. Ασού επαίρεν τα εξ κορόσα κι υστερνά, ένοιξεν το δέμαν και έδειξεν ατ’ς έναν κοιλίαν με τα κόπρα.
Νάτεν, είπεν, τ’ απέσ’ φάτεν, και τ’ έξ’ πουλέστεν και παίρετεν τα παράδες εσουν.
Ατό έτον! Άλλο εβραίοι ’ς σην Τραπεζούνταν ’κ’ επάτεσαν.


Από το βιβλίο “Συλλογή Ποντιακών Ανεκδότων” Γ. Κωνσταντινόπουλου-Σ. Ορφανίδη.



Τη νύφες το κλάσιμον

Έναν καιρόν ’ς σ’ έναν χωρίον είνας νύφε χωρίς να θέλ’ ατο έκλασεν εμπροστά ’ς σην πεθεράν ατ’ς.
Πολλά εντράπεν η νύφε και επαρακάλεσεν την πεθεράν ατ’ς:

-«Γουρπάντς κυρά, ωράσον εβγάλτς ατο ας σο στόμα σ’, γιατί ας σο στόμαν ’ς σο στόμαν,
θα ρούζ’ και ’ς σου πεθερού μ’ το στόμαν».



Ο Γιάννες έν’ άρρωστος



Είνας μάνα χέρα είχεν έναν παιδίν τον Γιάννεν, φιλάσθενον, πάντα ’ς σα κρεβάτα και όλο με το αχ και το βαχ.
Έκουεν ατον η μάρσα η μάνα ’τ’ κι ελύουτουν η καρδία ’τ’ς. Όντες έλεεν ο Γιάννες μάνα πονώ, εκείνε εκλώσκουτον έλεεν ατον:

-Γουρπάν’ ι-ς να ’ίνουμε Γιάννε μ’, εγώ να πάω ’ς σα δρόμα σ’, εμέν να παίρ’ ο χάρον.
Κάθαν ημέραν η μάνα ’τ’ το ίδιον τροπάριον έλεεν: Γουρπάν’ ι-ς να ’ίνουμε Γιάννε μ’, εγώ να πάω ’ς
σα δρόμα σ’, εμέν να παίρ’ ο χάρον.

Έναν ημέραν που ’κ’ έτον η μάνα ’τ’ ’ς σ’ οσπίτ’, ενούντσεν ο Γιάννες να τερεί η μάνα ’τ’ αληθινά
λέει ατά ντο λέει για μάξους. Εσκώθεν ας σο κρεβάτ’ και επήεν επίασεν τον πετεινόν.
Εφτούλτσεν ατον και μόνο τα φτερά ’τ’ εφέκεν. Επέρεν ατον ’ς σο κρεβάτ’ και ωράζ’ πότε θα έρται η μάνα ’τ’.
Όντες είδεν ας σο παραθύρ’ η μάνα ’τ’ έρται, ερχίνεσεν να βαρκίζ’ και ν’ εφτάει τεά ντο συντζαίν’ με τον χάρον.
Ποδεδίζω σε χάρε άφ’ς με, τη μάνα μ’ δέβα έπαρ’. Έκ’σεν η μάνα ’τ’ τα λαλίας κι ερχίνεσεν να φτουλίεται, να τρέχ’ και να βαρκίζ’:

-Χάρε εμέν έπαρ’ αφ’ς τον Γιάννε μ’. Όντες ένοιξεν την πόρταν η μάνα, εφέκεν ο Γιάννες τον πετεινόν
και όπως έτον αχπαραγμένος επέταξεν να εβγαίν’ έξ’ ας σην πόρταν και ερούξεν απάν’ ’ς σην μάναν.
Εκείνε εθάρεσεν ο χάρον έν’, ενούντσεν άλλο τσαρέ γιόκ, κλώσκεται λέει:

-Χάρε μ’ ποδεδίζω σε, αφ’ς εμέν, το Γιάννε μ’ έπαρ’, ζατί εκείνος έν’ άρρωστος.



Τη νύφες τ’ αφκά

Η Αποστολίνα η Ανθή ασ’ σην Κιρισχανάν έναν ημέραν φορτωμέντσα το καλαθόπον ατ’ς επήεν σην
Τραπεζούνταν να πουλεί το γάλαν ατ’ς. Είχεν τρία τσουκάλα γάλαν, τέσσερα ξύγαλαν και έναν κοβλάκ’ βούτερον.
Άμον το επούλτσεν τα γάλ’τ’ ατ’ς, επήγεν ίσα ’ς σο Σοάν-Παζαρίν αφκά, να φέρ’ το βούτερον τον Βασίλ’ τον φουρουντζήν.
Άμον το εσέβεν απέσ’ ’ς σο φουρνίν, λέει τον Βασίλ’:

-Βασίλ’ ρίζα μ’, έφερα σε έναν κοβλάκ’ βούτερον, άμαν ντο βούτερον! Τα περνιλία θα σκουτουλίζ’νε.
Ο Βασίλτς εκατήβεν ας σο τεζκιάχ (πάγκος εργασίας) και με το κοτζοδάχτυλον ατ’ έφαεν έναν ξάϊ να τερεί ατο αν έν’ καλόν,
γιόκσα γιόκ. Έφαγεν έναν δαχτυλέαν ’κ’ εσάρεψεν ατον, έφαγεν άλλο έναν ξάν ’κ’ εσάρεψεν ατον,
ελάϊξεν το κιφάλ’ν ατ’ και λέει ατεν: Θεία Ανθή το βούτερο σ’ ’κ’ έν’ καλόν

-Ρίζα μ’ Βασίλ’, λέει η Ανθή, ατό τ’ απαγκές ντο εδοκίμασες ημπορεί να μη έν’ καλόν, ατό εγώ εστοίβαξα,
άμαν τ’ αφκά το μέρος εστοίβαξεν η νύφε…. Εσύ ρίζα μ’ τ’ απάν’ τη γραίας μη τερείς, τ’ αφκά τη νύφες τέρεν.



Από το βιβλίο “Συλλογή Ποντιακών Ανεκδότων” Γ. Κωνσταντινόπουλου-Σ. Ορφανίδη.



Τ’ οσπίτ’ εγομώθεν παιδία

Ηρακλής ο σεύτελον, ασ’ ση Μονοβάντων, με το μακρύν το πόϊ και το κοντόν τ’ αχούλ’,
έτον τρία χρόνα παντρεμένος με την Σοφίαν τ’ Αγλάανου, ασ’ σο Παρτίν και παιδίν ν’ ευτάγ’νε ’κ’ επόρεσαν.

Η Σοφία με τα πολλά τ’ εμορφάδας και το ολίγον το νουν, ίσα άμον τον άντραν ατ’ς, επήεν κι έρθεν ’ς
σοι γραιάδες τη χωρί’, ερώτεσεν ήντιναν εύρεν, έπεν χίλα λοέν βοτάνα, έβρασεν χίλα λοέν τσιτσάκα κι έπεν τα ζωμία ’τουν,
εσέβεν ’ς σα ζεστά τα νερά, έπεν ασ’ εφτά μονοστέφανους, άμα παιδίν πουδέν ’κ’ εφάν’θεν.

Επέρεν ατεν άντρας ατ’ς, Ηρακλής, κι επήγαν ’ς σην Κρώμ’ και την Άρτασαν, ερώτεσαν τοι γραιάδες
που ανοίγ’νε χαρτία και τερούν καυκία άμα ξαν’ τιδέν ’κ’ εγέν’τον. Η κοιλία τη Σοφίας ’κ’ ετρανύν’νεν.

Εκατήβεν Ηρακλής μετ’ εκείνεν ’ς σην Τραπεζούνταν, επήγαν ’ς σοι γιατρούς, άμα ούλια εύκαιρα.

Εκλώσταν οπίσ’ και με το ποδάρ’ θα εβγαίν’νε ’ς σο Σταυρίν. Εβράδυνεν και έμ’ναν ’ς σα τικιάνια τη Τσεβισλούκ’.
Εκεί είνας γραία είπεν ατ’ς:

– Τ’ εμόν η νύφε πα’ παιδία ’κ’ εποίν’νεν, άμα επήεν εκοιμέθεν τρία βραδάς ’ς έναν χαμαιλέτεν καικά’
και σύννυχτα-σύννυχτα εσ’κούτον έπινεν νερόν ασ’ σο χάρκ’ τη χαμαιλέτες κι έρ’τον ’ς σ’ οσπίτ’ χωρίς κανείς να ελέπ’ ατεν.
’Σ σα εννέα μήνας απάν’ εποίκεν παιδίν.

Ηρακλής έκ’σεν ατο κι εχάρεν . Εδέκεν τη γραίαν έναν καλόν παχτσίσ’ – δύο παγκανότα – και τ’ άλλ’ την ημέραν
έρθαν εξέβαν ’ς σο χωρίον.

Ξάϊ καιρόν ’κ’ έχασαν. Η χαμαιλέτε τη Δαμιανού πολλά μακρά ’κ’ έτον, αφ’κά ’ς σο ποτάμ’.
Άνοιξη καιρός έτον – Καλομηνάς – και πολλά κρύος πα’ ’κ’ έτον. Επέραν έναν τσατσίμ’ και άμον τ’ εσκοτείνεψεν εδέβαν ’ς
σ’ ορμίν καικά’. Άμον τ’ εσούμωσαν ’ς σην χαμαιλέτεν – απέσ’ ετσαράνιζεν φως – Ηρακλής εφοέθεν κάποιος κάπ’ έν’ εκέσ’
κι ελέπ’ ατον, εφέκεν τη Σοφίαν κι έρθεν εδέβεν. Η Σοφία πα’ εγρέθεν μαναχέσσα, επήεν εκοιμέθεν ’ς σο τουβάρ’
τη χαμαιλέτες καικά’.

Τρία βραδάς έμ’νεν εκαικά’ και πριν να χαράζ’νε τα ραχία εσ’κούτον έπινεν νερόν ασ’ σο χάρκ’ τη χαμαιλέτες τη Δαμιανού
κι έρτον ’ς σ’ οσπίτ’ χωρίς κανείς να ελέπ’ ατεν.

Ηρακλής εκείν’ τα τρία βραδάς κάτ’ άσκεμα ονέρ’τα έλεπεν, άμα σημασίαν πα’ πολλά ’κ’ εδέκεν.

Εκείν’ τα ημέρας πα’, ο Δαμιανόν ’ς ση χαμαιλέτεν εμέν’νεν κι εταραχλάευεν τα λιθάρα τη χαμαιλέτες.
Αέτσ’ πα’, η δουλεία ράστα έρθεν… Η Σοφία ξάϊ ’κ’ εγρέθεν. ’Σ σα εννέα μήνας απάν’ εποίκεν δύο έμορφα αγούρα,
τρανά παιδία, τρία οκάδας το κάθα έναν.

Οι γειτονάδες έμαθαν τα χαπάρα και η Τσόφα τη Πουπούλονος ερώτεσεν την μάϊσσαν την Σουχτορμέτσαν,
πως εέν’τον και η Σοφία που ’κ’ εποίν’νεν παιδίν ατώρα εποίκεν διδυμάρα. Και η Σουχτορμέτσα που έμαθεν τα καθέκαστα είπεν:

– Κι α’ ντ’ εξέρω… Φαίνεται η Σοφία έπεν παραπάν’ νερόν ασ’ σο χάρκ’ τη Δαμιανού… Και τη Δαμιανού το χάρκ’
πολλά βερκιλίν έν’!!!

Απ’ ατότε κι υστερνά, πάντα η Σοφία έλεεν τον Ηρακλήν: «Εσύ δέβα ’ς σα ξύλα. ’Σ σην χαμαιλέτεν θα πάω εγώ».
Και η Σοφία την εβδομάδαν μίαν επαίγ’νεν ’ς σην χαμαιλέτεν. Εποίν’νεν ούλια τ’ οσπιτί’ τα δουλείας και ’ς σην βραδήν
απάν’ επαίγ’νεν ’ς σην χαμαιλέτεν και άμον τ’ εσκοτείνευεν, έπινεν νερόν … ασ’ σο χάρκ’ τη χαμαιλέτες τη Δαμιανού
και έρ’τον εδεβαίν’νεν.

Αέτσ’ πα’, με το δέβα κι έλα τη Σοφίας ’ς σην χαμαιλέτεν και τ’ Ηρακλή ’ς σα ξύλα, τ’ οσπίτ’ τ’ Ηρακλή εγομώθεν παιδία…

Λεξιλόγιο

βερκιλίν = γόνιμο, παραγωγικό

ράστα = βολικά

τικιάνια = μαγαζιά, πανδοχεία

τσατσίμ = υφαντό χαλί από τρίχα γίδας

χάρκ’ = οχετός υδρόμυλου


Από το βιβλίο “Ποντιακά Συνάγματα” Σταύρου Κ. Κυριακίδη.

Τετάρτη 16 Μαρτίου 2011

Ρεβυθοκεφτέδες του CHRIS

Ρεβυθοκεφτέδες του CHRIS








Περιγραφή Είναι πολύ απλή συνταγή για ρεβυθοκεφτέδες και το αποτέλεσμα έχει ενθουσιάσει όσους τους έχουν δοκιμάσει.

Τι χρειαζόμαστε:

1/2 κιλό ρεβύθια
1-2 κρεμμύδια
1-2 σκελίδες σκόρδο
μαϊντανό
δυόσμο
αλάτι
πιπέρι
λίγο νερό
λίγο αλεύρι
1 κουταλιά σούπας μπέικιν

Πώς το κάνουμε:
Μουσκεύουμε τα ρεβύθια από το βράδυ.
Βάζουμε όλα τα υλικά, εκτός από το αλεύρι και το μπείκιν σε ένα πολυμίξερ και αλέθουμε μέχρι να γίνει ένας χυλός.
Προσθέτουμε το μπέικιν και λίγο αλεύρι έτσι ώστε να στέκεται το μίγμα στο κουτάλι μας.
Αφήνουμε να σταθεί μία ώρα περίπου.
Τηγανίζουμε σε καυτό λάδι.


Λίγα μυστικά ακόμα

Αν δεν έχουμε μουσκέψει τα ρεβύθια από το βράδυ μπορούμε να τα βάλουμε να πάρουν μια βράση και να τα αφήσουμε για μια ώρα. Το μίγμα μπορεί να διατηρηθεί στη συντήρηση του ψυγείου.

Τρίτη 15 Μαρτίου 2011

Μαυρολάχανα με φασούλια

 Μαυρολάχανα με φασούλια

Το κατεξοχήν φαγητό των Ποντίων. Το φαγητό αυτό πέρα από εύγεστο είναι πολύ υγιεινό και διαιτητικό.

Υλικά:

0,5 κιλό ξερά φασόλια μπαρμπούνια

1,5 κιλό μαύρα λάχανα μέτρια κομμένα

1 κούπα ελαιόλαδο

2 κουταλιές σούπας πελτέ

2-3 μέτρια κρεμμύδια

αλάτι κατά προτίμηση

μπούκοβο κατά προτίμηση στο σερβίρισμα

Εκτέλεση:

Βράζουμε ξεχωριστά τα λάχανα και τα φασόλια μέχρι να ψηθούν και τα σουρώνουμε πετώντας το νερό.
Τα βάζουμε μαζί σε μια χύτρα με φρέσκο νερό να βράσουν.
Παράλληλα κόβουμε το κρεμμύδι σε μικρούς κύβους ή το περνάμε σε χοντρό τρίφτη.
Σε ένα τηγάνι ή μικρή χύτρα, τσιγαρίζουμε το κρεμμύδι μέχρι να γυαλίσει (δεν το καίμε).
Στο τσιγαρισμένο κρεμμύδι προσθέτουμε τον πελτέ, ανακατεύουμε για 1-2 λεπτά μέχρι να ομογενοποιηθεί
και ρίχνουμε το μείγμα στη χύτρα με τα λάχανα και τα φασόλια. Αφήνουμε να πάρουν μια καλή βράση.
Έλέγχουμε την πυκνότητα με την προσθήκη ζεστού νερού. Προσθέτουμε αλάτι κατά προτίμηση και συνεχίζουμε
το βράσιμο μέχρι να ομογενοποιηθεί το φαγητό. Αυτή είναι η παραδοσιακή παρασκευή του φαγητού.
Εναλλακτικά μπορούν να χρησιμοποιηθούν αντί για μαύρα λάχανα, παραπούλια και αντί για μπαρμπούνια άσπρα φασόλια.

Χοσάφ’

Χοσάφ’

Ποντιακή κομπόστα. Το χοσάφ’ γίνεται με διάφορα ξερά φρούτα (άγρια απίδια, αχλάδια, φέτες μήλα, δαμάσκηνα, σύκα, σταφίδες).
Σε μια χύτρα με ανάλογο νερό βράζουμε τα ξερά φρούτα ώσπου να μαλακώσουν. Κατά προτίμηση προσθέτουμε και ζάχαρη.
Συνήθως σερβίρεται κρύο. Παλαιότερα πολλές φορές τρωγόταν και σαν φαγητό με ψωμί.

Υ.Γ. Πριν μερικές δεκαετίες τα ξερά φρούτα (τα τζίρα) τα παρήγε η κάθε οικογένεια μόνη της συλλέγοντας και αποξηραίνοντάς
τα την εποχή της ωρίμανσής τους.

Τσουμούρ’

 Τσουμούρ’

Το μπαγιάτικο ψωμί για να μην πεταχτεί, το αξιοποιούσαν φτιάχνοντάς το τσουμούρ’. Γίνεται εύκολα και γρήγορα ως εξής:

Κόβουμε το ψωμί σε κομματάκια μεγέθους μπουκιάς. Το διαβρέχουμε ελαφρά με νερό για να μαλακώσει και το τηγανίζουμε με
βούτυρο ή ελαιόλαδο. Κατά προτίμηση προσθέτουμε λίγο αλάτι. Προαιρετικά μπορούν να προστεθούν και αυγά.

Κατα άλλο τρόπο επιλέγεται η ψίχα του μπαγιάτικου ψωμιού, τρίβεται ανάμεσα στις
παλάμες σαν τρίμα φρυγανιάς και τηγανίζεται με λάδι.

Πιρόχ’

Πιρόχ’

pirox.jpg

Το πιρόχ’ είναι ρωσικής προέλευσης γλυκό (παρεμφερές της πάστα-φλώρα) και το έφεραν οι εκ Ρωσίας προερχόμενοι Πόντιοι το 1922-23.

Υλικά για τη ζύμη:

700 γραμμάρια αλεύρι για όλες τις χρήσεις

250 γραμμάρια μαγειρικό λίπος τύπου φυτίνη

1 κούπα ζάχαρη για τη ζύμη

3 αυγά

ξύσμα ενός λεμονιού

1 πρέζα αλάτι

20 γραμμάρια μπέϊκιν πάουντερ

Υλικά για τη γέμιση:

2 κούπες (περίπου 500 γραμμάρια) μαύρες σταφίδες

1/2 κούπα ζάχαρη

Εκτέλεση:

Ετοιμάζουμε πρώτα τη γέμιση για να κρυώσει μέχρι να τη χρησιμοποιήσουμε.
Βράζουμε τις σταφίδες με λίγο νερό και τη μισή κούπα ζάχαρη, μέχρι να δέσει σαν γλυκό κουταλιού.
Αυτή είναι η παραδοσιακή γέμιση. Εναλλακτικά μπορεί να χρησιμοποιηθεί μαρμελάδα οποιασδήποτε επιθυμητής γεύσης.

Ανακατεύουμε πολύ καλά στο μίξερ, σε δυνατή ταχύτητα το μαγειρικό λίπος μέχρι να ασπρίσει.
Προσθέτουμε τη ζάχαρη και ανακατεύουμε μέχρι να διαλυθεί.
Ανακατεύοντας συνέχεια προσθέτουμε το μπέϊκιν πάουντερ, το αλάτι και τα αυγά.
Μεταφέρουμε το μείγμα σε μια λεκάνη και ζυμώνουμε με το χέρι, προσθέτοντας λίγο λίγο το αλεύρι
μέχρι να γίνει μια ζύμη που να μην κολλάει στο χέρι.
Παίρνουμε τα 2/3 της ζύμης και τα στρώνουμε σε ένα βουτυρωμένο ημίβαθο ταψί, σε ομοιόμορφο πάχος.
Πάνω στη ζύμη που έχουμε στρώσει στο ταψί απλώνουμε τη γέμιση. Παράλληλα ανοίγουμε το φούρνο να ζεστάνει,
επάνω & κάτω στους 200 βαθμούς. Παίρνουμε την υπόλοιπη ζύμη και ανοίγουμε φύλλο, πάχους 3 χιλιοστών περίπου.
Κόβουμε με ροδάκι, λωρίδες φάρδους 2 εκατοστών περίπου, και τις τοποθετούμε παράλληλα μεταξύ τους
σε απόσταση 3-4 εκατοστών και διασταυρούμενες σε σχήμα ρόμβου. Αντί για λωρίδες μπορούν να γίνουν
μπαστούνια διαμέτρου ενός εκατοστού περίπου. Ψήνουμε στο φούρνο που έκαψε, για 40 λεπτά περίπου,
ελέγχοντας το γλυκό μας μέχρι να ροδίσει.
Το πιρόχ’ έτοιμο για να μπει στο φούρνο

Πουσίντα

 Πουσίντα (Πουσίντα - Πουσίντια )

Υλικά:

Κριθαρένιο αλεύρι

αλάτι

βούτυρο αγελαδινό

μέλι ή πετιμέζι

Εκτέλεση:

Σε ένα τηγάνι καβουρδίζουμε κριθαρένιο αλεύρι ανάλογο της ποσότητας που θέλουμε να παρασκευάσουμε.
Σε μια χύτρα βράζουμε νερό με αλάτι κατά προτίμηση.
Το καβουρδισμένο αλεύρι το ρίχνουμε σιγά σιγά μέσα στη χύτρα ανακατεύοντας συνέχεια να μην σβολιάσει.
Δημιουργούμε ένα παχύρρευστο χυλό. Σερβίρεται με μια λακκούβα στο κέντρο όπου τοποθετούμε λειωμένο αγελαδινό
βούτυρο ή μέλι ή ανάμικτο μέλι με βούτυρο ή πετιμέζι. Σε περιόδους νηστείας το συνοδευτικό ήταν μέλι ή πετιμέζι (πεκμέζ’).

Σάλα ή Σάλο (Λαρδί)

           



Παλαιότερα τόσο στον Πόντο όσο και στα χωριά της Μακεδονίας,
σχεδόν όλες οι οικογένειες έπαιρναν μικρά γουρουνάκια,
τα μεγάλωναν και παραμονές Χριστουγέννων τα έσφαζαν,
εξασφαλίζοντας για αρκετό διάστημα κρέας και λίπος.
Για να πετύχουν όσο το δυνατόν καλύτερη πάχυνση έφτιαχναν
στενό ξύλινο κλουβί για να περιορίσουν τις κινήσεις του ζώου
και να μετατρέπεται σχεδόν όλη η τροφή σε κρέας και λίπος.
Έτσι στα πλευρά του ζώου σχηματιζόταν λίπος που πολλές φορές
το πάχος του ξεπερνούσε τους πέντε πόντους. Όταν έσφαζαν το ζώο,
το λίπος αυτό το τεμάχιζαν σε καλούπια τετράγωνα ή παραλληλόγραμμα
και το αλάτιζαν για να γίνει παστό. Αυτό το λίπος το ονόμαζαν σάλα ή σαλό
και όταν ωρίμαζε το έκοβαν σε μικρά κομμάτια και το έτρωγαν με ψωμί και τσάι συνήθως.
Επίσης το χρησιμοποιούσαν στα φαγητά σαν μαγειρικό λίπος.

Τσοκαλίκ’

 Τσοκαλίκ’ (Τσοκαλίκ’)



Σκληρό αλμυρό τυρί. Ένα είδος κεφαλοτυριού. Παρασκευάζεται από γιαούρτι που βράζεται μέχρι να κόψει.
Στη συνέχεια ανακατεύεται με ανάλογο αλάτι και τοποθετείται σε πάνινη σακούλα για να στραγγίσει από τα υγρά.
Για να βοηθήσουμε το στράγγισμα αλλά και για να δώσουμε σχήμα στο τσοκαλίκ’ τοποθετούμε τη σακούλα σε ένα
επίπεδο καθαρό σημείο με ένα επίπεδο βάρος και πιέζοντας μέχρι να σχηματίσουμε ένα δίσκο πάχους 2- 2,5 εκατοστά.
Αφήνουμε για όσες ώρες χρειαστεί να στραγγίσει. Ελέγχουμε τη σακούλα και όταν σηκώνοντάς τη διαπιστώσουμε ότι έχει
χάσει όλα τα υγρά και δεν υπάρχει ίχνος υγρασίας, την κρεμάμε σε ένα τοίχο προσεκτικά να μη χαλάσει το δισκοειδές
σχήμα της μέχρι το τελικό στέγνωμα. Μπορούμε να δώσουμε και άλλα σχήματα όπως σφαιρικό ή κωνικό.
Μετά το στράγγισμα βγάζουμε ανάλογη ποσότητα και αφού την πλάσουμε και δώσουμε το σχήμα που επιθυμούμε τοποθετούμε
τα κομμάτια μας σε ένα καθαρό ράφι στον ήλιο.

Τσορτάν’

 Τσορτάν’ (Τσορτάν)

Ένα είδος σκληρού τυριού κάτι σαν κεφαλοτύρι. Παρόμοιο με το τσοκαλίκ’. Παρασκευάζεται από μηζύθρα αλατισμένη ανάλογα,
και ξεραίνεται στον ήλιο σε μορφή μπάλας διαμέτρου 7-8 εκατοστών ή σε σχήμα κώνου παρόμοιου μεγέθους.

Φελία (αυγόφετες)

 Φελία (αυγόφετες)



Τα φελία είναι ένα ακόμη πρόχειρο φαγητό που γίνεται με την αξιοποίηση πάντα μπαγιάτικου ψωμιού.

Σπάμε 4-5 αυγά σε ένα βαθύ πιάτο και τα χτυπάμε μέχρι να ομογενοποιηθούν προσθέτοντας και αλάτι ανάλογα με τις προτιμήσεις.
(Για να γίνουν πιο αφράτα προσθέτουμε γάλα εβαπορέ σε αναλογία: στα 3 αυγά ένα γαλατάκι του καφέ).

Κόβουμε το μπαγιάτικο ψωμί σε φέτες πάχους 1,5 με 2 εκατοστά.

Βάζουμε στη φωτιά το τηγάνι με ποσότητα λαδιού που να φτάνει μέχρι τη μέση της φέτας του ψωμιού και περιμένουμε να κάψει.

Ρίχνουμε τις φέτες ψωμιού μια-μια μέσα στο πιάτο με τα χτυπημένα αυγά γυρίζοντας πάνω κάτω για να επαλειφτούν με το αυγό,
και με μια τσιμπίδα ή ένα πιρούνι τις τοποθετούμε στο τηγάνι. Βάζουμε στο τηγάνι όσες χωράνε.

Μόλις ψηθούν (ροδίσουν) απ’ τη μια μεριά τις γυρίζουμε για να ψηθούν κι από την άλλη.

Τις στοιβάζουμε σε ένα καθαρό πιάτο ή ταψάκι και τις σερβίρουμε. Τρώγονται ζεστές.

Τζιγεροσαρμάδες από τη Μακεδονία

 Τζιγεροσαρμάδες από τη Μακεδονία


Περιγραφή
Ειναι ενα πιατο για τους μερακληδες, σηκωνει καλο κρασακι, αλλα μπορουμε να το θεωρησουμε και για κυριως πιατο.
Το συνηθιζουμε σε μια γιορτη, πασχα, χριστουγεννα κ.λ.π
Τζιγεροσαρμάδες από τη Μακεδονία



Συστατικά

* 2 Συκωταριες αρνισιες
* σκεπη απο 2 αρνια (μπολι ή πανα)
* 3 αυγα (μεσα)
* 1 αυγο μονο ο κροκος (για το αλειμα)
* 2 ματσακια φρεσκα κρεμμυδακια
* 1 κρεμμυδι ξερο μετριο
* 1 κουπα ρυζι καρολινα
* αλατι-πιπερι
* ανιθο
* λιγο λαδι για το σωταρισμα

6 ατομα
Οδηγίες

1. Ζεματιζουμε τις συκωταριες και τις ψιλοκοβουμε σε μεγεθος φουντουκιου.
2. Σωταρουμε τα ψιλοκομμενα κρεμμυδακια και το ξερο κρεμμυδι με το λαδι.
3. Ριχνουμε και τις συκωταριες τα σωταρουμε μαζι, ριχνουμε το ρυζι, τον ανιθο, αλατι, πιπερι
και οταν σωταριστουν καλα ολα μαζι τραβαμε απο τη φωτια και ριχνουμε τα 3 αυγα, ελαφρως κτυπημενα, και ανακατευουμε καλα.
4. Γεμιζουμε τις σκεπες (αφου τις εχουμε κοψει σε μεγεθος χαρτομαντηλου) με το μειγμα και τις κλεινουμε ενωνοντας τις ακρες.
5. Τα βαζουμε σ'ενα ταψι (οχι λαδωμενο) με τις ακρες προς τα κατω.
6. Αφου αλειψουμε τους τζιγεροσαρμαδες με τον κροκο αυγου τα βαζουμε στο φουρνο μεχρι να ροδοκοκκινισουν
σε σιγανο φουρνο στους 100 βαθμους περιπου.

Λίγα μυστικά ακόμα
Ψηνουμε σε σιγανο φουρνο γιατι πρεπει να λιωσει το λιπος απο τις σκεπες.
Κατα διαστηματα πεταμε απο το ταψι το λιπος που εχει βγαλει.

Τζιγεροσαρμάς Κομοτηνήs

Τζιγεροσαρμάς Κομοτηνής




 Περιγραφή
Ένα νοστιμότατο φαγητό που το τρώμε στη Θράκη το Πάσχα. Συνοδεύεται με λευκό κρασί.
Τζιγεροσαρμάς από την Κομοτηνή

Συστατικά

* 1 συκωταριά αρνίσια
* 4 κουταλιές σούπας ελαιόλαδο
* 2 σκέπες αρνίσιες
* 1 ματσάκι ψιλοκομμένα φρέσκα κρεμμυδάκια
* 2 ξερά κρεμμύδια ψιλοκομμένα
* ½ ματσάκι δυόσμο ψιλοκομμένο
* ½ ματσάκι μαϊντανό ψιλοκομμένο
* ½ ματσάκι άνηθο ψιλοκομμένο
* ½ φλυτζάνι τσαγιού ρύζι καρολίνα
* 2 αυγά
* αλάτι, πιπέρι, ρίγανη


Οδηγίες

1. Πλένουμε τη συκωταριά με κρύο νερό.
2. Τη βάζουμε σε μία κατσαρόλα με νερό να τη σκεπάζει, τη βράζουμε δέκα λεπτά, την κατεβάζουμε από τη φωτιά,
τη στραγγίζουμε και την κόβουμε σε πολύ ψιλά κομματάκια.
3. Έπειτα σε μία κατσαρόλα βάζουμε το λάδι, ρίχνουμε το ξερό κρεμμύδι να μαραθεί και μετά ρίχνουμε το φρέσκο κρεμμυδάκι.
4. Ρίχνουμε μέσα τη συκωταριά, τη σωτάρουμε ελαφρά, ρίχνουμε το ρύζι, το σοτάρουμε κι αυτό ελαφρά και
στη συνέχεια προσθέτουμε μισό φλυτζάνι τσαγιού ζεστό νερό για να φουσκώσει λίγο το ρυζάκι και τέλος προσθέτουμε
όλα τα μυρωδικά.
5. Το αφήνουμε να κρυώσει και σπάμε μέσα ένα αυγό ελαφρά χτυπημένο για να μη σκορπίσει το ρύζι.
6. Πλένουμε καλά τη σκέπη με χλιαρό νερό και ξύδι και μετά την ξεπλένουμε με κρύο νερό.
7. Γεμίζουμε τα κομμάτια της σκέπης με το μίγμα των συκωτιών, σχηματίζοντας στρογγυλούς τζιγεροσαρμάδες.
8. Τοποθετούμε τη σκέπη σε ένα μπολάκι, γεμίζουμε με το μίγμα και κλείνουμε σταυρωτά.
9. Από πάνω αλείφουμε τους τζιγεροσαρμαδες με ένα χτυπημένο αυγό και λίγη πάπρικα (προεραιτικά).
10. Ψήνουμε στους 170 βαθμούς μέχρι να ροδίσουν.

Σουφλιώτικη Μπάμπω




Σουφλιώτικη Μπάμπω 








  Περιγραφή
Παραδοσιακό φαγητό των Χριστουγέννων, συνοδευμένο με το περίφημο μπρούσικο σουφλιώτικο κρασί!

Συστατικά

* Έντερα *
* 1 kg κρέας μοσχάρι
* 1kg κρέας χοιρινό
* συκώτι (300 gr)
* 2 πράσα ψιλοκομμένα
* λίγο παστό
* ρύζι (2 χουφτίτσες)
* μαύρο πιπέρι, ρίγανη, κύμινο, μπαχάρι, αλάτι (κατά βούληση), λίγο κόκκινο πιπέρι και λίγο αλάτι (1 ½ κουτάλι σούπας)
* 1 μικρό ποτηράκι νερό στο μείγμα για να διευκολύνει το γέμισμα.
* 1 χωνί

Οδηγίες

1. Κόβουμε σε μικρά κομματάκια το κρέας, ικανά να χωρούν στο χωνί που θα χρησιμοποιήσουμε κατά το γέμισμα.
2. Κόβουμε τα πράσα σε πολύ ψιλά κομματάκια.
3. Ρίχνουμε το ρύζι στο μείγμα, τα μπαχαρικά μας, το νεράκι και αφού τα ανακατέψουμε λίγο,
με ένα κουτάλι γεμίζουμε το έντερο (δεν ξεχνάμε να το δέσουμε στην κάτω άκρη, αλλιώς…).
4. Αφού τελειώσουμε βγάζουμε το χωνί από το έντερο και δένουμε σφιχτά.
5. Ψήνουμε τη μπάμπω ή τη βράζουμε (καλύτερα) στην κατσαρόλα (ή φουφού) σε σιγανή φωτιά (αργά και βασανιστικά όλη τη νύχτα)
τρυπώντας την με βελόνι σε κάποια σημεία ώστε να μην ανοίξει κατά το βράσιμο.
6. Η μπάμπω τρώγεται άμα τη επιστροφή μας από την εκκλησία (κι όποιος προλάβει πρόλαβε).

Καλή μας όρεξη !

Μπάμπω (ματιές)

Μπάμπω (ματιές)


Περιγραφή
Μπάμπω ή ματιές, ένα καθαρά Θρακιώτικο φαγητό!
Μπάμπω (ματιές)


Συστατικά

* 1,5 κιλό έντερα χοιρινά
* 1 κιλό συκώτι χοιρινό
* 1,5 κιλό κρέας χοιρινό
* 1 κιλό κιμά χοιρινό
* 1 κιλό πράσα
* 1 κρεμμύδι
* ½ κιλό ρύζι
* ? πλιγούρι
* καρδιά, νεφρά, σπλήνα, πνευμόνια χοιρινά
* ελαιόλαδο
* κόκκινο πιπέρι
* ρίγανη
* μαυροπίπερο
* μπαχάρι σε σκόνη
* κύμινο
* αλάτι
* λίγο ξύσμα πορτοκαλιού

Οδηγίες

1. Καθαρίζουμε τα έντερα από το λίπος τους, τα πλένουμε καλά και από τις δύο πλευρές με αλάτι
και μετά τα βάζουμε σε κόκκινο κρασί, για 12 ώρες το πολύ.
2. Βάζουμε το κρέας σε μια κατσαρόλα με τα νερά όπως το πλένουμε για να βράσει,
μόλις εξατμιστούν τα υγρά ρίχνουμε τα συκωτάκια, το πράσο και το κρεμμύδι.
Τα τσιγαρίζουμε λίγο, ρίχνουμε το ρύζι, το πλιγούρι κι όλα τα μυρωδικά κι αφού τσιγαριστούν ρίχνουμε ένα ποτήρι ζεστό νερό.
3. Μόλις φουσκώσουν λίγο τα κατεβάζουμε από τη φωτιά και τα αφήνουμε να κρυώνουν.
Τα έντερα είναι έτοιμα για γέμισμα (όχι πολύ).
4. Γεμίζουμε μια κατσαρόλα με μπόλικο νερό και μόλις αρχίσει να βράζει ρίχνουμε τα έντερα λίγα-λίγα.
Τα βράζουμε περίπου μια ώρα. Μετά ή τα τηγανίζουμε ή τα βάζουμε στο φούρνο.
5. Και φυσικά απαραίτητο συνοδευτικό ένα καλό μπουκάλι κόκκινο κρασί (ξηρό κατά προτίμηση).

Ματια - Θρακιώτικα ραβιόλια

Ματια - Θρακιώτικα ραβιόλια


Υπέροχα σπιτικά ραβιόλια με τυρί.



Συστατικά

* 1/2 κιλού αλεύρι
* νερό χλιαρό
* 1 ποτιράκι κρασιού λάδι
* αλάτι
* φέτα ή ότι άλλο τυρί θέλετε
* 100 γρ βούτυρο


Οδηγίες

1. Βάζουμε το το αλεύρι σε μία μικρή λεκανίτσα, κάνουμε στο κέντρο ένα λακουβάκι,
μέσα του βάζουμε το αλάτι και το λάδι μαζί με το νερό
2. Ζυμώνουμε μέχρι η ζύμη να γίνει απαλή και να μην κολάει στα χέρια μας, την αφήνουμε να ξεκουραστεί
3. Στη συνέχεια το χωρίζουμε σε τρία κομμάτια και τα πλαθουμε μπαλίτσες
4. Παίρνουμε την πρώτη και με την βοήθεια ενός πλάστη ανοίζουμε ένα λεπτό φύλλο.
Με ένα μαχαίρι χαράζουμε το φύλλο και το κόβουμε σε τετραγωνάκια. Σε κάθε τετραγωνάκι βάζουμε ένα κομμάτι
τυρί και το κλείνουμε δημιουργώντας μικρά τριγωνάκια τα οποία τα τοποθετούμε σε μια πετσέτα να ξεραθούν
5. Μόλις ξεραθούν βάζουμε μια μεγάλη κατσαρόλα με νερό να βράσει με λίγο αλάτι και λίγο λάδι.
Μόλις πάρει βράση ρίχνουμε με προσοχή τα λαζάνια μας ένα ένα
6. Όταν ανέβουν στην επιφάνεια δοκιμάζουμε και προσθέτουμε αν πρέπει αλάτι
7. Όταν βράσουν τα σουρώνουμε και τα απλώνουμε σε μία φαρδιά πιατέλα και τα περιχύνουμε με λιωμένο βούτυρο

Λίγα μυστικά ακόμα

Τρώγεται ζεστό.

Μπορούν να μπουν στην κατάψυξη και να βραστούν άλλη μέρα.

Λάχανο τουρσί με κοτόπουλο στο φούρνο

Λάχανο τουρσί με κοτόπουλο στο φούρνο


Περιγραφή

Το χειμωνιάτικο (κυρίως) και κυριακάτικο φαγητό του Βόρειου Εβρου. Τόσο νόστιμο που δεν μπορείς να φανταστείς!!
Λάχανο τουρσί με κοτόπουλο στο φούρνο


Συστατικά

* λάχανο τουρσί (περίπου 1 λάχανο)
* 1/2 φλυτζάνι ρύζι καρολίνα
* αλάτι
* κόκκινο (γλυκό) πιπέρι
* 1 κουταλιά κοφτή ντομάτα πελτέ
* 1 κούπα νερό με 1/2 λεμόνι στυμμένο (ή 1 λεμόνι, ανάλογα πόσο ξυνό το θέλετε)
* ελαιόλαδο
* 1 κοτόπουλο κομμένο σε μερίδες (βρασμένο)


Οδηγίες

1. Βάζουμε το λάχανο στο ξύλο κοπής και το ψιλοκόβουμε με κοφτερό μαχαίρι ή με μικρό τσεκουράκι.
2. Το βάζουμε σε βαθιά κατσαρόλα και το αχνίζουμε για αρκετή ώρα μέχρι να μαλακώσει αρκετά το λάχανο.
3. Κατόπιν ρίχνουμε μέσα τον πελτέ, το ρύζι, το αλάτι, το πιπέρι, ελαιόλαδο και το νερό με το λεμόνι.
Τα αφήνουμε να πάρουν μία βράση και μετά προσθέτουμε τις μερίδες του κοτόπουλου.
4. Τα ανακατεύουμε όλα μαζί, τα βάζουμε στο ταψί και ψήνουμε στους 160-170 βαθμούς μέχρι να ροδοκοκκινήσει η επιφάνεια.

Λίγα μυστικά ακόμα

Τώρα που άρχισαν να βγαίνουν τα λάχανα, μπορείτε να κάνετε τουρσί για να έχετε όλο το χειμώνα.
Αξίζει τον κόπο να το δοκιμάσετε. Απλά είναι τέλειο!

Μπορείτε αντί για κοτόπουλο, να το φτιάξετε με κόκκορα.

Λαγγίτες Θρακιώτικες!

Λαγγίτες Θρακιώτικες!
















Περιγραφή
Λαγγίτες ελαφριές και νόστιμες όπως τις κάνει η μαμά.............
Λαγγίτες Θρακιώτικες!

Συστατικά

* 1 φακελάκι ξερή μαγιά ή ένα μικρό κομματάκι νωπή
* 1 φλιτζάνι γάλα χλιαρό
* 1 φλιτζάνι νερό χλιαρό
* 2 αυγά
* 1 κ.γ. αλάτι
* 2 κ.γ. ζάχαρη
* αλεύρι

Οδηγίες

1. Ανακατεύουμε το αλάτι με τη ζάχαρη και τη μαγιά
2. Ρίχνουμε το γάλα και το νερό και χτυπάμε με το μίξερ
3. Ρίχνουμε σιγά σιγά αλεύρι μέχρι η ζύμη να γίνει "νερουλή".
4. Είναι έτοιμη όταν βυθίζουμε μέσα ένα κουτάλι και βγάζοντας το φεύγει όλη η ζύμη.
5. Την αφήνουμε για περίπου μία ώρα.
6. Όταν η επιφάνεια της μοιάζει σαν να έχει βγάλει αφρούς είναι έτοιμη για ψήσιμο.
7. Ψήνουμε σε τηγάνι για κρέπες σε πολύ δυνατή φωτιά
8. Γεμίζουμε την κουτάλα της σούπας και ρίχνουμε στο τηγάνι, το απλώνουμε και αφήνουμε περίπου 1-2 λεπτά να ψηθεί
από τη μία μεριά και έπειτα τη γυρνάμε και από την άλλη

Λίγα μυστικά ακόμα
Μπορούμε να μην βάλουμε αυγό και γάλα και να τις κάνουμε νηστίσιμες, είναι νόστιμες και πάλι!

Θρακιώτικη σκορδαλιά με καρύδια

Θρακιώτικη σκορδαλιά με καρύδια

Περιγραφή
Παραδοσιακή σκορδαλιά όπως την έφτιαχναν οι γιαγιάδες μας, με μπόλικο καρύδι νόστιμη και πολύ υγιεινή.
Θρακιώτικη σκορδαλιά με καρύδια


Συστατικά

* 1,5 κούπα καρύδια
* 1 κουτ. σούπας ξύδι
* 3 κουτ. σούπας ελαιόλαδο
* μισή κούπα νερό
* μισό κουτ. γλυκού αλάτι
* 2-3 σκελίδες σκόρδο

Οδηγίες

1. Τα βάζουμε όλα μαζί στο μούλτι και τα χτυπάμε μέχρι να γίνουν πολτός.
Η σκορδαλιά είναι έτοιμη.
2. Το ξύδι και το αλάτι τα αυξομειώνουμε ανάλογα με τα γούστα μας.
Αν μας φανεί πολύ πηκτή την αραιώνουμε με λίγο νεράκι ακόμη.

Γκόλιο

 Γκόλιο

Περιγραφή
Πρόκειται για μια Θρακιώτικη συνταγή, πεντανόστιμη!
Θα έλεγα ότι είναι ίσως μια κολοκυθοομελέτα φούρνου
ή μία ξεσκέπαστη κολοκυθόπιτα!

Συστατικά

* 1 κιλό μεγάλα κολοκυθάκια
* 4 αυγά
* 1,5 φλ.τσαγιού γάλα φρέσκο
* 1 κ.γλυκού μπέικιν
* 1 κ.γλυκού αλάτι
* πιπέρι
* 1 φλ.τσαγιού αλεύρι μπλε
* λάδι και αλεύρι για το ταψί


Οδηγίες

1. Καθαρίζετε τα κολοκυθάκια από το πράσινο μέρος τους, τα τρίβετε, τα ανακατεύετε με το 1 κ.γλ.
αλάτι και αφήνετε να στραγγίσουν.
2. Χτυπάτε τα αυγά με το γάλα, το αλεύρι, το μπέικιν και αν θέλετε λίγο επιπλέον αλάτι και πιπέρι.
3. Ενώνετε το μείγμα αυτό με τα τριμμένα κολοκυθάκια (στίβοντάς τα και μια τελευταία φορά πριν τα ρίξετε).
4. Λαδώνετε ένα ταψί, πασπαλίζετε με λίγο αλεύρι και ρίχνετε μέσα το χυλό.
5. Τέλος, περιχύνετε το χυλό με λίγο λάδι και λίγο αλεύρι. Ψήνετε στους 180 βαθμούς έως ότου να ροδίσει (περίπου 3/4 της ώρας).

Λίγα μυστικά ακόμα

Μη σας φοβίσει εάν ο χυλός είναι αραιός, έτσι πρέπει να είναι. Αυτή η ξεσκέπαστη πιτούλα είναι πολύ χαμηλή,
περίπου 1-2 εκ. Γι΄αυτό χρησιμποποιήστε ανάλογο ταψί. Επίσης, σίγουρα ταιριάζουν και κομματάκια φέτας,
αλλά δεν το έχω δοκιμάσει ποτέ. Σ΄αυτήν την περίπτωση προσέξτε το αλάτι!
Μην προσθέσετε άλλο αρωματικό γιατί αξίζει να το δοκιμάσετε μόνο του, έτσι απλά..

Βαρβάρα

 Βαρβάρα

Περιγραφή
Είναι γλυκό που έχει θρησκευτικές ρίζες, παρασκευάζεται την παραμονή της αγίας Βαρβάρας,
δηλαδή σήμερα και μοιράζεται σε μπολάκια σε γείτονες για να έχουν καλή υγεία τα παιδιά κυρίως του σπιτιού
αλλά και προς τιμήν της αγίας, από όπου και το όνομά της. Παραδοσιακό έδεσμα Θράκης.


Συστατικά

* 500 γραμ. αποφλοιωμένο σιτάρι
* 2 φλυτζάνια ζάχαρη
* 1 φλυτζάνι σταφίδες ξανθές
* 10 σύκα ξερά
* δαμάσκηνα χωρίς κουκούτσι
* χουρμάδες
* 200 γραμ. καρύδια χονδροκομμένα
* κανέλα
* 1 βάζο ταχίνι


Οδηγίες

1. Πλένουμε και μουσκεύουμε το σιτάρι την προπαραμονή της αγίας Βαρβάρας.
2. Την παραμονή της γιορτής βράζουμε το σιτάρι στη χύτρα για 20 λεπτά.
3. Βγάζουμε με τρυπητή κουτάλα και πολτοποιούμε το περισσότερο σιτάρι και το ξαναρίχνουμε στην κατσαρόλα.
4. Προσθέτουμε τις σταφίδες και συνεχίζουμε το βράσιμο σε χαμηλή φωτιά.
5. Ψιλοκόβουμε τα σύκα και τα ρίχνουμε στην κατσαρόλα κι αυτά.
6. Αφήνουμε να βράσουν αρκετή ώρα ανακατεύοντας συχνά, ώστε να χυλώσει πολύ καλά.
7. Όταν έχουν βράσει πολύ καλά, προσθέτουμε τη ζάχαρη και ανακατεύουμε.
8. Όταν λιώσει και η ζάχαρη, σβήνουμε και προσθέτουμε το ταχίνι.
9. Ανακατεύουμε καλά και αδειάζουμε σε μπολάκια.
10. Σε κάθε μπολάκι, βάζουμε από πάνω 1 κουταλιά καρύδια, κανέλα και στολίζουμε με 1 χουρμά και 1 δαμάσκηνο.

Λίγα μυστικά ακόμα
Αν θέλετε μπορείτε να καβουρδίσετε και να προσθέσετε αλεύρι. Επίσης πολλές νοικοκυρές βάζουν μέσα από μια χουφτίτσα καλαμπόκι,
φασόλια ξερά, φακές και ρεβύθια.