ΒΥΣΣΙΝΟ ΓΛΥΚΟ ΚΟΥΤΑΛΙΟΥ

ΒΥΣΣΙΝΟ ΓΛΥΚΟ ΚΟΥΤΑΛΙΟΥ

{το ιδιο κανουμε και με ΚΕΡΑΣΙΑ}

Υλικα

1 κιλό βύσσσινα ή κεράσια

750 γρ. ζάχαρη

1/2 λεμόνι (το χυμό)

1/2 λίτρο νερό

Εκτελεση

Πλένουμε καλά τα βύσσινα , αφαιρούμε τα κοτσάνια τους και βγάζουμε τα κουκούτσια με μία φουρκέτα. Βουτάμε τα κουκούτσια στο 1/2 λίτρο νερό να ξεπλυθούν καλά . Βάζουμε τα βύσσινα σε μία απλωτή κατσαρόλα και προσθέτουμε τη ζάχαρη και το νερό που ξεπλύναμε τα κουκούτσια. Τ' αφήνουμε μία νύχτα να βγάλουν όλα τα υγρά τους και την επομένη βράζουμε σε δυνατή φωτιά. Αφαιρούμε τον αφρό που θα δημιουργηθεί στην επιφάνεια της κατσαρόλας και μετά από 20λεπτά αφαιρούμε τα βύσσινα με τη βοήθεια μιας τρυπητής κουτάλας. Βράζουμε για άλλα 10 λεπτά περίπου το σιρόπι μέχρι να δέσει . αν έχει δέσει προσθέτουμε το χυμό λεμονιού. Αφήνουμε να πάρει 2 βράσεις και κατεβάζουμε την κατσαρόλα από τη φωτιά. Ρίχνουμε μέσα στην κατσαρόλα τα βύσσινα και την ανακινούμε αρκετές φορές για να φουσκώσουν με σιρόπι και να παραμείνουν στρογγυλά. Αφού κρυώσει το γλυκό τοποθετούμε τα βύσσινα σε ένα γυάλινο βάζο και προσθέτουμε σιρόπι τόσο όσο για να τα καλύψει.....το υπόλοιπο σιρόπι το χρησιμοποιούμε για τη βυσσινάδα και το διατηρούμε στο ψυγείο σε γυάλινο μπουκάλι.

Καλη Επιτυχια!!

ΚΑΙ  ΓΙΑ ΝΑ ΓΝΩΡΙΖΕΤΕ!!!!ΑΠΟ ΠΟΥ ΒΓΗΚΕ Η ΦΡΑΣΗ 

ΝΑ ΛΕΊΠΕΙ ΤΟ ... ΒΎΣΣΙΝΟ!!!!(ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΑΚΑ…)

{Η λαϊκή αυτή έκφραση που γεννήθηκε κάπου μεταξύ 1900 και 1905 και σήμερα δηλώνει άρνηση (εναλλακτικά «να μένει το βύσσινο» ή «να μου λείπει»), προέρχεται από ένα περιστατικό που συνέβη σ’ ένα καφενείο μεταξύ ενός βουλευτή κι ενός ψηφοφόρου του.
Ο ψηφοφόρος παρήγγειλε στον σερβιτόρο του καφενείου που συναντήθηκαν ένα γλυκό βύσσινο, για να κεράσει τον βουλευτή κι έτσι να πετύχει το -τί άλλο;- το ρουσφετάκι του. Ο βουλευτής, όμως, σκληρό καρύδι, δε φαινότανε διατεθειμένος να τον βοηθήσει. Αγανακτισμένος τότε ο ψηφοφόρος, που έβλεπε πως δε θα γινότανε τίποτα, φώναξε δυνατά στον σερβιτόρο: «Να μένει το βύσσινο!».}