ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΣΥΝΤΑΓΕΣ TAXIDIOTHS: Ελληνικό Σερραϊκό Φυστικοβούτυρο

Ελληνικό Σερραϊκό Φυστικοβούτυρο

Αυτό το Φυστικοβούτυρο αποτελείται αποκλειστικά από ψημένη φυστικόψυχα και αλάτι (είναι και νηστίσιμο). Γενικά οι ξηροί καρποί καλό είναι να τρώγονται ωμοί, για τα φυστίκια όμως ισχύει το αντίθετο, δηλ. είναι πιο υγιεινοί ψημένοι (http://natofao.blogspot.gr/2012/09/bl…). Ο παραγωγός του είναι βασικά φυστικοπαραγωγός (http://www.agrianidis.gr) και παράγει φβ μόλις εδώ και 4 μήνες περίπου. Προϊόν που τρώνε οι Αμερικάνοι, Γερμανοί, Ιταλοί, πλέον και οι Ρώσοι, που το ζητούν στα ξενοδοχεία μας στο πρωινό τους. Καιρός να το μάθουμε και εμείς οι Έλληνες!

Το συγκεκριμένο Φυστικοβούτυρο έχει την υφή του ταχινιού, δηλ διατίθεται σε βάζο, ανεβαίνει το φυστικέλαιο στην επιφάνεια και θέλει ανακάτεμα πριν το σερβίρισμα – επιλογή του παραγωγού του, για να μην βάλει σταθεροποιητή. Μπορείτε να το φάτε σκέτο ή με αρτοσκευάσματα ή ως dip με μπαστουνάκια λαχανικών, για τα παιδιά μπορεί να προσθέσετε μέλι για γλυκύτητα και να το κάνετε πιο παχύρευστο, δηλ. πιο πρακτικό για δεκατιανό στο σχολείο, μεσα σε ψωμί.
Χρήσιμες σχετικές πληροφορίες:http://dramania.gr/index.php?option=c…

ΠΗΓΗ http://bletsas.gr/

Αμμουδιά Σερρών: Το φυστικοχώρι του Σερραϊκού κάμπου (φωτ+βίντεο)

Του Θεού περίσσεψε μια χούφτα άμμος, την πέταξε στα μέρη μας και έφτιαξε μια Αμμουδιά, μακριά από τη θάλασσα, μα τόσο κοντά στην παραδεισένια Λίμνη Κερκίνη. Οι άνθρωποι δούλεψαν πολύ μέχρι που η θεία ευλογία του εδάφους, τους έστρεψε στο να υπηρετήσουν μια καλλιέργεια (τότε νέα) στην περιοχή, μα που στις μέρες μας μπορεί να τους υπόσχεται μια καλύτερη ζωή.
Βρισκόμαστε στην Αμμουδιά, ένα μικρό αλλά δυναμικό κομμάτι των Σερρών, όπου ζουν πάνω από 1.100 ψυχές, περιοχή όπου παραδοσιακά οι κάτοικοι ασχολούνται με τις συνήθεις καλλιέργειες, αλλά και μια ακόμα, το φυστίκι.

Για τους λιγότερο μυημένους, το (αράπικο) φυστίκι είναι ένα εποχιακό φυτό το οποίο σπέρνεται την άνοιξη, αναπτύσσεται κατά την καλοκαιρινή περίοδο και συλλέγεται το φθινόπωρο. Ο καρπός βρίσκεται στο υπέδαφος ως ρίζα (φανταστείτε το λίγο όπως την πατάτα) και με την κατάλληλη επεξεργασία αποδίδεται στο εμπόριο σε διάφορες μορφές. Πωλείται στη φυσική του μορφή -με το κέλυφος ή χωρίς αυτό- ψημένο και αλατισμένο και καταναλώνεται ως ξηρός καρπός. Επίσης, είναι το βασικό συστατικό του φυστικοβούτυρου, αλλά και του φυστικέλαιου το οποίο σε περιοχές όπως η Κίνα, η Ινδία, η Ιαπωνία, οι Η.Π.Α. που στερούνται ελαιοπαραγωγικής καλλιέργειας, χρησιμοποιείται ως κύρια πηγή παραγωγής ελαίων. Με την κατάλληλη επεξεργασία το φυστίκι χρησιμοποιείται ως υποκατάστατο του κακάο στην ζαχαροπλαστική αλλά και τα υποπροϊόντα της κατεργασίας του ως εξαιρετική ζωοτροφή.

Το φυστίκι περιέχει -σε σχέση με τους υπόλοιπους ξηρούς καρπούς- τη διπλάσια ποσότητα φυτικών στερολών, κάτι το οποίο αποτελεί πραγματικό όπλο στην καταπολέμηση της χοληστερίνης. Περιέχει επίσης ισχυρές αντιοξειδωτικές ουσίες και συστατικά που βοηθούν στην αναγέννηση των ερυθρών αιμοσφαιρίων.

Η καλλιέργεια είναι εύκολη, χωρίς μεγάλα έξοδα για τον παραγωγό, χωρίς ραντιστικές απαιτήσεις, οπότε θα μπορούσε κάποιος να ισχυριστεί ότι είναι μερικώς βιολογική. Η απόδοση ανά στρέμμα κυμαίνεται μεταξύ 400-500 κιλών, οπότε ανάλογα με την τιμή η οποία υπολογίζεται σε 1,2-1,4 ευρώ/κιλ, το ακαθάριστο ετήσιο στρεμματικό εισόδημα που προκύπτει είναι 500-700 ευρώ (οι αριθμοί είναι δανεισμένοι από πανελλήνια έρευνα).

Στον ελλαδικό χώρο ηγέτιδα δύναμη στην παραγωγή φυστικιού ήταν κάποτε η περιοχή της Μεσσηνίας. Οι καταστροφικές πολιτικές, όμως, που εφαρμόστηκαν με την Κοινή Αγροτική Πολιτική, μείωσαν την καλλιέργεια από 30.000 στρέμματα που ήταν στις αρχές της δεκαετίας του '80 σε μόλις1000 στρέμματα σήμερα. Αυτό και μόνο, δίνει τεράστιες δυνατότητες ανάπτυξης σε περιοχές όπως η Αμμουδιά Σερρών, ώστε να ηγηθεί του κλάδου. Πρέπει όμως να προηγηθούν κάποια απαραίτητα βήματα.

Η εμπειρία έχει δείξει καθαρά ότι ο παραγωγός αντιμετωπίζει καλύτερα δυσκολίες και προκλήσεις που προκύπτουν, όταν συνεταιρίζεται υγιώς και δεν συνδικαλίζεται με στείρο τρόπο. Η αρχή έχει γίνει με την δημιουργία συνεταιριστικού οργάνου για αυτό το προϊόν. Εκεί ακριβώς πρέπει να δοθεί προσοχή. Στο μοντέρνο αγροτικό περιβάλλον χρειάζεται να συνδυαστούν τρία απλά βήματα. Παράδοση-οικονομία-πιστοποίηση.

Συμπληρώνοντας αρμονικά αυτά τα προαπαιτούμενα θα μπορούσαμε να πούμε ότι ίσως υπάρξουν συνδυαστικά και άλλα, όπως ο Τουρισμός, που θα αναφέρεται στον Πρωτογενή Τομέα. Για παράδειγμα: η Αμμουδιά βρίσκεται μερικά χιλιόμετρα από την Λίμνη Κερκίνη. Θα μπορούσε άνετα να συνδυαστεί μια παραλίμνια βόλτα και μια περιήγηση σε κάποιο Μουσείο της Ιστορίας του Φυστικιού ως παράδοση της περιοχής, ως στοιχείο της ζωής του ντόπιου πληθυσμού. Επίσης, θα μπορούσε να αναπτυχθεί, όπως έγινε με την μαστίχα Χίου, ένα εμπορικό κομμάτι (που για τις ανάγκες του γραπτού λόγου) ας το πούμε "Fistiki Shop", όπου ο καταναλωτής θα έβρισκε πιστοποιημένα προϊόντα, απευθείας από τον παραγωγό.
Με λίγα και απλά λόγια ίσως θα ήταν σκόπιμο για την ανάπτυξη της περιοχής η γέννηση ενός νέου μύθου, μια νέας ιστορικής συνέχειας σε σχέση με το φυστίκι.

Ας πιστέψει η Αμμουδιά στην κατοχύρωση και προώθηση ενός brand name σύγχρονου και προσοδοφόρου μέσα στην περίοδο της κρίσης, ικανού να της υπόσχεται, πως μπορεί να κρατήσει τα παιδιά της στην αγκαλιά της.

Έγραψε ο Πέτρος Ντεληγιάννης

Gallery εικόνων