ΕΛΛΗΝΙΚΕΣ ΣΥΝΤΑΓΕΣ TAXIDIOTHS: Βιοτεχνία Ραγιάν: Επιμένοντας Ποντιακά!

Βιοτεχνία Ραγιάν: Επιμένοντας Ποντιακά!

Ο Πόντιος ιδιοκτήτης της εταιρείας «Ραγιάν», επέλεξε να τιμήσει τον τόπο του, παράγοντας περίφημα τυριά (και όχι μόνο) της χαμένης του πατρίδας!

Η εταιρεία «Ραγιάν» ιδρύθηκε το 1986, προτείνοντας έναν διαφορετικό τρόπο διατροφής, απαλλαγμένο από τα παγκοσμιοποιημένα διατροφικά δεδομένα, με σεβασμό στο περιβάλλον, τις εποχές, την υγεία και την παράδοση.

27 χρόνια τώρα ο Θεόφιλος Γεωργιάδης εργάζεται αθόρυβα στο τυροκομείο του μαζί με τη σύζυγό του, στο αγρόκτημά του «Ραγιάν», 15 χιλιόμετρα μακριά από το Κιλκίς, λίγο έξω από το χωριό Βάθη.

Ραγιάν ήταν το παλιό όνομα του χωριού Βάθη του Κιλκίς, σημερινή έδρα της εταιρείας «Ραγιάν».

Φτιάχνει τα τυριά του Πόντου, όπου από την τοπογραφία του και μόνο, άνθησε επί αιώνες η τυροκομία. Το παρχαροτύρι, το πασκιτάν, το γαΐς τυρί (από βουβαλίσιο γάλα, ξαδελφάκι της παγκοσμίου φήμης μοτσαρέλα) και το βραβευμένο «τυρί της σπηλιάς» που είναι ένα καπνιστό τυρί με χαρακτηριστικά έντονη γεύση.

Παράγει επίσης Ποντιακά ζυμαρικά (βαρένικα, μακαρίνα, ιβριστόν, κορκότα), φύλλο για πίτες, τον γιοχά και γλυκά… δηλαδή ωτία, περέκ,σιρόν και χειροποίητες πίτες. Ό,τι δηλαδή έφτιαχναν στο σπίτι του, «απλώς τώρα σε μεγαλύτερη ποσότητα», όπως μάς είπε κατά την παραλαβή του βραβείου του.

Η φάρμα «Ραγιάν»

Από μικρός παρακολουθούσε τη μητέρα του, Αφροδίτη, στο χωριό να φτιάχνει πασκιτάν και βούτυρο, δύο από τα πιο δημοφιλή Ποντιακά προϊόντα τα οποία στη συνέχεια πουλούσε στο παζάρι. Στα 23 του αποφάσισε να ασχοληθεί και αυτός, ακολουθώντας τη μητρική συνταγή.

Το σκεπτικό του πολύ απλό. «Αφού αρέσουν σε μένα τα σορτάνια, το γαΐς, το πασκιτάν, δεν θα αρέσουν και σε δέκα ακόμα;», αναρωτιόταν συνεχώς. Αγόρασε λοιπόν 5 αγελάδες και ένα καζάνι και ξεκίνησε, στο πατρικό του στη Βάθη, την παραγωγή πασκιτάν και βουτύρου.

«Πήγαινα στη λαϊκή γύρω στις 10 το πρωί και μετά από κάνα δίωρο έφευγα. Δεν έμενε τίποτα στον πάγκο, ξεπουλούσα», θυμάται ο 53χρονος παραγωγός. Τα Ποντιακά εδέσματα άρεσαν, οι δουλειές «άνοιξαν» και το 1992 έφυγε από το πατρικό δημιουργώντας τη φάρμα «Ραγιάν» όπως λέει με καμάρι. Στόχος της να απαντήσει στην ανάγκη κάποιων μερακλήδων, που θέλουν να κρατήσουν τους δρόμους της παράδοσης ανοιχτούς.

«Δεν θέλω να σβήσει η Ποντιακή κουζίνα! Πήγα δύο μήνες στον Πόντο και κάθισα σε παρχάρια (Ποντιακά βοσκοτόπια). Μάζεψα μέχρι τώρα 108 Ποντιακές συνταγές. Όλες τους έχουν τη δική τους ιστορία. Μόλις βρω χρόνο, θα τις ταξινομήσω και θα γράψω από ποιες περιοχές βγήκαν και για ποιους λόγους», εξομολογείται ο Θεόφιλος Γεωργιάδης.

Σήμερα ο 53χρονος παραγωγός αγοράζει το γάλα της περιοχής. Στην αρχή δούλευε 200 κιλά τη μέρα και έφτασε σε σημείο να δουλεύει μέχρι και 5 τόνους ημερησίως. Παράλληλα με τη λαϊκή άνοιξε και καταστήματα… στο Κιλκίς και στη Θεσσαλονίκη.

«Η φιλοσοφία μου είναι να παράγουμε προϊόντα για να φάμε εμείς και, αν περισσέψει, το πουλάμε κιόλας! Δεν με ενδιαφέρει να κάνω βιομηχανία», ξεκαθαρίζει.

Ξυπνά από τα χαράματα. Στις 5 το πρωί είναι ήδη στη φάρμα, όπως λέει, και κοιμάται λίγο πριν από τα μεσάνυχτα. Αφού πρώτα βγάλει από τη σαλαμούρα το τυρί και το τοποθετήσει στα ράφια.

«Το ζω, μου αρέσει, το λατρεύω αυτό που κάνω. Για να τα κάνεις τα τυριά, πρέπει να τα χαρείς, πρέπει να τους "μιλήσεις". Αν δεν τα μαλάξεις, αν δεν τα βγάλεις από τα τελάρα και δεν τα γυρίσεις το βράδυ από τη μία μεριά στην άλλη, δε σου βγαίνουν παραδοσιακά», συμπληρώνει ο κ.Γεωργιάδης.

«Σήμερα έχω 2 μαγαζιά, ένα στο Κιλκίς και ένα στην Θεσσαλονίκη, και τη βιοτεχνία μου. Δόξα τω Θεώ πάμε καλά!»

Όμως, αν δεν είχαν και το Ελληνικόν (όπως ο Παπαδιαμάντης αποκαλούσε το Ρωμαίικο κράτος) να τους κυνηγά, πώς θα ήξεραν ότι κάνουν καλή δουλειά;

Κάθε τόσο ο ΕΦΕΤ τον καταδικάζει σε πρόστιμα, γιατί το τυρί της εταιρείας «Ραγιάν» έχει «μούχλα»!!!!!!! Ττους μύκητες δηλαδή, χάριν των οποίων ωριμάζουν τα τυριά και που οι Γάλλοι (που κάτι ξέρουν από τυρί) ονομάζουν pourriture noble, δηλαδή «ευγενής σήψη».

Αλλά πώς να το κάνουμε, προέχει ο «κώδικας τροφίμων και ποτών» που προτιμά τα πλαστικά μέσα σε πλαστικό, που παράγουν οι μεγαλομπακάληδες της Ελλάδος!

Τα προϊόντα της βιοτεχνίας «Ραγιάν» μπορούμε να βρούμε: